Για τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο

 

Μαδρίτη, 19 Ιούλη 1936. Οι εργάτες στα όπλα

Το μπλογκ για τους επόμενους οχτώ μήνες θα υπηρετήσει κυρίως έναν άλλο σκοπό από την αρχική δημιουργία του. Εδώ και πολλά χρόνια (από το 2015) ο διαχειριστής του γράφει ένα βιβλίο πάνω στον Ισπανικό Εμφύλιο, όπου για πρώτη φορά στην Ελλάδα θα εμφανίζεται η τριτοδιεθνιστική οπτική στα γεγονότα, ολοκληρωμένα και με ντοκουμέντα.

Σχεδόν το ολοκλήρωσε, πλην, όμως, έχει γίνει θηριώδες, πάνω από 500 σελίδες. Πέρα από την καταγραφή των γεγονότων έπρεπε να μεταφραστούν αρκετά εδάφια σε ξένους συγγραφείς κομμουνιστές ή αντικομμουνιστές που καταπιάστηκαν με το θέμα. 

Το γεγονότα είναι πολύ συγκεκριμένα, η πλειοψηφία τους, όμως, είναι παντελώς άγνωστη στην Ελλάδα και σε χώρες που βασίζονται στην αγγλική κυρίως βιβλιογραφία. Το βασικό καθήκον αυτού του εγχειρήματος ήταν πρώτα απ' όλα να καταγραφούν όλα τα γεγονότα, τα σημαντικότερα. Αυτό το καθήκον περιελάμβανε και την καταγραφή των γεγονότων από αντικομμουνιστές ιστορικούς που ως πηγές δεν έχουν τους κομμουνιστές στην εξιστόρησή τους. Ο λόγος που αρκετά γεγονότα του Ισπανικού Εμφυλίου είναι παντελώς άγνωστα είναι γιατί δεν βολεύουν την κυρίαρχη αστική ή μικροαστική ερμηνεία του Ισπανικού Εμφυλίου.

Προφανώς, δεν έφτανε μόνο αυτό. Η τριτοδιεθνιστική οπτική στα γεγονότα απαιτεί μελέτη σε βάθος της συγκεκριμένης κοινωνικής και οικονομικής περιόδου. Μια απλή ανάγνωση ή παράθεση ντοκουμέντων της Διεθνούς δεν αποδίδει την ολοκληρωμένη εικόνα. Το κομμουνιστικό κίνημα εκείνης της περιόδου χάραξε ορθότατα μια συγκεκριμένη τακτική ενιαιομετωπικής πολιτικής προκειμένου να συσπειρώσει τις δυνάμεις του λαού με επικεφαλής την εργατική τάξη σε μια ατσάλινη στρατιά ενάντια στους φασίστες εισβολείς και τους πραξικοπηματίες φασίστες ισπανούς στρατηγούς, τους βασικούς πολιτικούς εκφραστές της εξουσίας της ισπανικής αστικής τάξης και της ισπανικής φεουδαρχίας. Η εξουσία της ισπανικής άρχουσας τάξης κλονιζόταν από την ενδυνάμωση του Ισπανικού Λαϊκού Μετώπου και το φασιστικό πραξικόπημα ήταν μονόδρομος γι αυτήν τον Ιούλη του 1936.

Το κομμουνιστικό κίνημα απέτυχε για πολύ συγκεκριμένους λόγους εσωτερικής υπονόμευσης αυτού του μετώπου από τα ηγετικά κλιμάκια των σοσιαλιστών και των αναρχικών που περιχαρακώθηκαν σεκταριστικά απέναντι στην εκρηκτική άνοδο του κομμουνιστικού κόμματος, το μόνο κόμμα που με απόλυτη συνέπεια προσανατολιζόταν στη συντριβή του φασισμού. Σαφέστατα η υπονόμευση αυτή δεν θα είχε τον ίδιο αντίκτυπο στην πολεμική αναμέτρηση αν οι βασικές "δημοκρατικές" ιμπεριαλιστικές χώρες της Δύσης, Γαλλία και Μεγάλη Βρετανία δεν έφερναν τεράστια εμπόδια στον ανεφοδιασμό της Ισπανικής Δημοκρατίας με όπλα. Αλλά η εκρηκτική άνοδος του κομμουνιστικού κινήματος στην Ισπανία ήταν ο φόβος και ο τρόμος των γάλλων και βρετανών αστών.

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι, λοιπόν, μιας και αναφέραμε όλα αυτά. Ο λαϊκός πόλεμος στην Ισπανία εναντίον των φρανκιστών και γερμανών και ιταλών εισβολέων ήταν εξορισμού επαναστατικός. Η επανάσταση αναμετρήθηκε με τις στρατιές της αντεπανάστασης. Οσοι λειτούργησαν οπορτουνιστικά, καιροσκοπικά και στο τέλος προδοτικά είναι όσοι αποδυνάμωσαν το λαϊκό στρατό, όσοι δεν ήθελαν γενική επιστράτευση στη Δημοκρατική Ζώνη, όσοι για μήνες καθυστερούσαν την συγκρότηση εφεδρειών για την αντιπαράθεση με τους φασίστες, όσοι απομάκρυναν λαϊκά στελέχη από το επιτελείο του λαϊκού στρατού που είχαν αναδειχθεί στις μάχες με τους φασίστες και προβίβαζαν ανεξέλεγκτα ανίκανα στελέχη του παλιού τακτικού στρατού που ξέμειναν στην Δημοκρατική Ζώνη μόνο και μόνο επειδή ήταν αντικομμουνιστές, εντελώς πολιτικάντικα. Ολοι αυτοί έχουν συγκεκριμένα ονόματα και πολιτικές ταυτότητες και σίγουρα δεν ήταν οι κομμουνιστές. 

Η αντικομμουνιστική ιστοριογραφία βέβαια πρέπει πάση θυσία να κρύψει τη πολιτική του "κατευνασμού" δηλαδή την εμπρηστική πολιτικής της παρακίνησης των Ναζί και των ιταλών φασιστών προς ανατολάς, το γεγονός ότι οι Μεγάλες Δημοκρατικές Δυνάμεις της Δύσης χάρισαν την Ισπανία στους φρανκιστές για να καλοπιάσουν την ναζιστική Γερμανία. Δεν υπήρχε περίπτωση να αποκαλύψει την αλήθεια. Συσκοτίζει ή παραποιεί τα γεγονότα. Φτάνει στο σημείο να παρουσιάζει τους υπονομευτές του λαϊκού στρατού ως...γνήσιους επαναστάτες και τους γνήσιους επαναστάτες ως..αθύρματα της Μόσχας. Αλίμονο αν οι ιστορικοί του στέμματος της Γηραιάς Αλβιόνας σε παρουσιάζουν ως επαναστάτη. Κάτι δεν πάει καλά.

500 σελίδες είναι πολλές για έκδοση. Κανονικά θα έπρεπε να βγουν δυο βιβλία. 

Το πρώτο βιβλίο καταγράφει τα γεγονότα μέχρι την έναρξη της πολιορκίας της Μαδρίτης τον Νοέμβρη του 1936, ένα γεγονός που ταυτίζεται με την ύψιστη πράξη διεθνιστικής αλληλεγγύης, την άφιξη των Διεθνών Ταξιαρχίων στο μέτωπο. 

Το δεύτερο βιβλίο καταγράφει τα γεγονότα μέχρι το πραξικόπημα των αναρχικών και καμπαγιεροϊκών σοσιαλιστών που έλαβε χώρα στη Μαδρίτη τον Μάρτη του 1939 σε βάρος της κυβέρνησης του Λαϊκού Μετώπου για την παράδοση της Δημοκρατίας Ισπανίας στον Φράνκο. Μια κίνηση που πραγματοποιήθηκε με τις ευλογίες και την παρακίνηση της Μεγάλης Βρετανίας και βέβαια με ανοιχτή προδοσία και συνεργασία με τους φρανκιστές. Αυτά πλέον έχουν αποδειχθεί με ιστορικά ντοκουμέντα και θα περιγραφούν με πάσα λεπτομέρεια. Ποιοι ήταν οι προδότες και οι συνεργάτες των φρανκιστών, ποια ήταν τα κεφάλια της CΝΤ Mαδρίτης που συνεργάζονταν καιρό με στελέχη της Πέμπτης Φάλαγγας και στο τέλος παρέδωσαν τη Μαδρίτη στο Φράνκο.

Και τα δυο βιβλία θα βγουν σε συνέχειες σε αυτό το μπλογκ. Κάθε βδομάδα θα ανεβαίνουν περίπου 20 σελίδες (μια ενότητα) με παραπομπές. Στην περίπτωση όπου υπάρχουν μεταφρασμένα εδάφια ξένων συγγραφέων θα υπάρχει λινκ στην παραπομπή να πλοηγείσαι αυτόματα και να διαβάζεις τι λένε οι αντικομμουνιστικές πηγές.

Και τα δυο βιβλία θα ειναι διαθέσιμα σε ξεχωριστά ποστ στο μπλογκ. Κάθε Ενότητα θα είναι ένα λινκ μέσα στα δυο ποστ. Στο τέλος θα έχουν σχηματιστεί τα περιεχόμενα και των δυο βιβλίων που θα παραπέμπουν σε όλες τις ενότητες, δηλαδή σε ποστ του μπλογκ.

Ο γράφων εικάζει ότι η ηλεκτρονική έκδοση θα έχει πολύ μεγαλύτερη απήχηση από μια γραπτή έκδοση μερικών εκατοντάδων αντιτύπων. Σε οχτώ μήνες όλα τα γεγονότα θα έχουν καταγραφεί. Μη ξεχνάτε οι μεγαλύτεροι σύντροφοι και φίλοι ότι οι νεότεροι είναι βουτηγμένοι στο ιντερνετ. Δεν διαβάζουν οχι απλώς βιβλία, ούτε εφημερίδες. Αν υπάρχει όντως απήχηση σημαντική, ο γράφων δεσμεύεται στο μέλλον να βγάλει μια μικρότερη-συμπυκνωμένη γραπτή έκδοση.

Λοιπόν, stay tuned :-). Σε λίγες μέρες η Εισαγωγή του βιβλίου.