Λαϊκός Επαναστατικός Πόλεμος Ισπανία - Λαϊκό Μέτωπο: 1936 - 1939
Αναγγελτικό: Τι θα κάνουμε.
Αντί προλόγου, θα ακολουθήσουν περισσότερα από τέσσερα περιληπτικά σημειώματα που πιάνουν εν τάχει και συνοπτικά τα βασικά σημεία του ισπανικού εμφυλίου.
Θα ακολουθήσει μια ολοκληρωμένη μπροσούρα σε ηλεκτρονική μορφή (pdf) που θα περιλαμβάνει περισσότερα στοιχεία, αν και περιληπτικά για το Πέμπτο Σύνταγμα και τις μεγάλες μάχες στη Γουαδαλαχάρα και τον ποταμό Χαράμα, θα δούμε επίσης πως οι επιτελείς του Καμπαγιέρο που είχαν γίνει λαγοί από τη Μαδρίτη τον Νοέμβρη του 1936 ευθύνονται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ (μαζί με τον ηγέτη τους) για την πτώση της Μάλαγα (αρνούνταν να δώσουν όπλα στη Μάλαγα), μια ήττα που πυροδότησε τεράστιες αντιδράσεις στην Ισπανική Δημοκρατία ωθώντας χιλιάδες στους δρόμους της Βαλένθια, καταδικάζοντας την πολιτική του,. Οι πρωτοστάτες βέβαια σε αυτή την πορεία ήταν οι κομμουνιστές.
Θα δούμε επίσης πως εκείνη την περίοδο η CNT έκραζε την αυλή του Καμπαγιέρο, αλλά στην πορεία, όταν το κομμουνιστικό κόμμα άρχισε να εκτινάσσεται σε οργανωτική δύναμη και πολιτική επιρροή και να διαθέτει την πλειοψηφία των μαχητών του λαϊκού στρατού, οι πολιτικάντηδες ηγέτες της CNT τα βρήκαν με τον Καμπαγιέρο. Αντί να ρίξουν τις δυνάμεις τους στην ενδυνάμωση του λαϊκού στρατού με δικά τους στελέχη, αποφάσισαν να σαμποτάρουν με κάθε τρόπο τη γενική επιστράτευση από κοινού, στερωντας τον λαϊκό στρατό από εφεδρείες. Αδιανόητα πράγματα που χρόνια τώρα μας κρύβουν. Η μεγάλη ευκαιρία να τσακιστούν οι εισβολείς και οι φασίστες συνοδοιπόροι τους με επίθεση του λαϊκού στρατού χάθηκε στους πρώτους οχτώ μήνες του πολέμου όταν η σοβιετικη πολεμική αεροπορία υπερίσχυσε στους αιθέρες. Η αλήθεια πλέον δεν μπορεί να κρυφτεί.
και μετά πάμε κατευθείαν στο βιβλίο το οποίο μάλλον θα σπάσει στο τέλος σε δυο ηλεκτρονικές εκδόσεις (2 pdf).
Σημείωμα Πρώτο (Ισπανικός Χρυσός, Σοβιετική Ενίσχυση, Κομμουνιστικό Κόμμα, Μάχη της Μαδρίτης)
Σημείωμα Δεύτερο (Η απόσυρση της Καταλονίας από το μέτωπο)
Σημείωμα Τρίτο (Η αυταρχική επιβολή της CNT-FAI στη Βαρκελώνη)
Σημείωμα Τέταρτο (Η οργανωτική έκρηξη των καταλανών κομμουνιστών)
στο επόμενο: Πρώτα θα κάνουμε ένα φλας μπακ στο παρελθόν και μετά θα καταλήξουμε στη βιομηχανία της Βαρκελώνης. Πρέπει να καταλάβουμε πως και γιατί δεκάδες χιλιάδες εργάτες της CNT κατέληξαν κομμουνιστές ή απλά μέλη της UGT που ελεγχόταν από τo PSUC. Πόσοι άραγε γνωρίζουν τα "Επαναστατικά Γυμνάσια" της CNT, ολέθρια πρόωρα στρατιωτικά ξεσπάσματα των αναρχικών το 1932 και το 1933;
Επίσης, πρέπει να κάνουμε τις κατάλληλες συστάσεις για τον Χουάν Πεϊρό, τον καταλανό ηγέτη της CNT που έχει καταγγείλει τα αίσχη του πλιάτσικου στους αγρότες από ένοπλα αποσπάσματα της CNT-FAI που αντί να πολεμήσουν τους φασίστες της Αραγονίας, στρογγυλοκάθονταν στο σβέρκο τους. Και τα κατήγγειλε δημόσια ΟΤΑΝ ΑΥΤΑ ΣΥΝΕΒΑΙΝΑΝ. Προφανέστατα ο λόγος του Χουάν Πεϊρό δεν υπάρχει μεταφρασμένος στην Ελλάδα. Θα τον μεταφράσουμε εμεις.
Επίσης πρέπει να καταλάβουμε γρήγορα πως αναπτύχθηκε το PCE. O μεγάλος ηγέτης του PCE, ο Χοσέ Ντίαθ, ήταν πρώην αναρχικός ηγέτης στα συνδικάτα της CNT στην Ανδαλουσία. Η Τρίτη Διεθνής τράβηξε σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία έναν αναρχικό επαναστάτη εργάτη ηγέτη στο πλευρό της. Επίσης πρέπει να δούμε το παρελθόν του Τζοάν Κομορέρα, τον υπεύθυνο για την αγροτική μεταρρύθμιση της Καταλονιας από το 1934, καθώς και το δρόμο προς την εξέγερση της Αστούριας και αργότερα προς την κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου.
Mέσα σε αυτό τον ορυμαγδό των γεγονότων θα δούμε πως ο Ντιέγκο Αμπάντ ντε Σαντιγιάν, του οποίου το βασικό βιβλίο "Γιατί χάσαμε τον Πόλεμο"; δεν έχουν τολμήσει οι αναρχικοί να μεταφράσουν στην Ελλάδα, έγινε χερσονησιακός γραμματέας της FAI. Ετσι θα καταλάβουμε πως σχηματίστηκε η CNT-FAI, μια οργάνωση την οποία διοικούσαν από κοινού οι "άνθρωποι της δράσης" και οι "διανοούμενοι" σαν τον Ντιέγκο.
Ολα αυτά πιάνοντας ακριβώς τις πλευρές που χρειαζόμαστε για να προχωρήσουμε στη στρατηγική της λαϊκοδημοκρατικής επανάστασης.
Στο έκτο σημείωμα θα δούμε τι έγινε στην περίφημη κολεκτιβοποίηση στην αγροτική οικονομία που όπως παραδέχεται και ο ελευθεριακός Σάιντμαν απλώθηκε MONO στο 18,5% της αντιφασιστικής ζώνης και ήταν μειοψηφία ακόμη και στην Αραγονία. Υποψιάζεστε ολοι. Αυτό που δεν υποψιάζεστε είναι το άγριο χώσιμο από ηγέτες της CNT σε όσους έκαναν πλιάτσικο στους αγρότες. Kείμενα που έχουν καταχωνιαστεί στο σκοτάδι. Οι αναρχικοί δεν έχουν μεταφράσει τους βασικούς πολιτικούς εκπροσώπους του ρεύματός τους. Αυτό δεν είναι τυχαίο, όπως θα δούμε. Θα δούμε επίσης πως οι ηγήτορες της CNT-FAI υποτιμούσαν άγρια τη γυναίκα εργαζόμενη. Στις αναρχικές κολεκτίβες στα εργοστάσια και στην αγροτική οικονομία η εργαζόμενη γυναίκα μάνα έπαιρνε πολύ λιγότερα από τον άντρα εργαζόμενο για την ιδια δουλειά! Αδιανόητα πράγματα που μας τα κρύβουν τόσα χρόνια. Τώρα θα τα δούμε και με αναρχικες πηγές.
Θα δούμε πως η στρατηγική των ισπανών και καταλανών κομμουνιστών ήταν η λαϊκοδημοκρατική επανάσταση. Η συγκέντρωση δηλαδή των αντιφασιστικών δυνάμεων με ηγέτιδα δύναμη το προλεταριάτο για τη συντριβή του φασισμού και των ξένων εισβολέων, παίρνοντας μέτρα απαλλοτρίωσης των μέσων παραγωγής και της περιουσίας των μεγάλων βιομηχάνων, τραπεζιτών και φεουδαρχών που διασυνδέονταν με τους φασίστες, προετοιμάζοντας το έδαφος για τη σαρωτική σοσιαλιστική εθνικοποίηση της οικονομίας και την επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου όχι μέσω των σοβιέτ αλλά της Λαϊκής Δημοκρατίας. Ο λαϊκός επαναστατικός πόλεμος ήταν η πρωταρχική φάση ανάπτυξης της λαϊκοδημοκρατικής επανάστασης. Τα μέτρα που πάρθηκαν στην Ισπανία δεν πάρθηκαν πουθενά στη Δυτική Ευρώπη πλην των μεταπολεμικών Λαϊκών Δημοκρατιών στην ανατολική Ευρώπη και βεβαίως στο έδαφος της Ελεύθερης Ελλάδας κατά τη διάρκεια του ελληνικού εμφυλίου. Αυτα θα τα δούμε με ντοκουμέντα των καταλανών και ισπανών κομμουνιστών.
ως τότε ένα σύντομο εισαγωγικό για τις Διεθνείς Ταξιαρχίες, γιατί στην Ελλάδα δεν γνωρίζουμε ούτε τα στοιχειώδη.
υγ: Συνεπή αναγνώστη του μπλογκ κράτησε το όνομα του διεθνοταξιαρχίτη Αντρέ Μαρτύ. Στο μέλλον θα σου λυθούν πολλές απορίες τι στραβά πήγε στη Γαλλία μετά τον πόλεμο. Οχι, δεν έφταιγε ο Μαρτύ, αυτός πάλεψε για να μην γίνουν τα εγκληματικά λάθη της ηγεσίας του PCF, τα όποια βέβαια δεν έχουν καμία σχέση με τις γνωστές τροτσκιστικές μπαρούφες, που οψίμως υιοθετεί και ο Περισσός σήμερα. Οταν θα καταλάβεις τι ακριβώς συνέβη στον ισπανικό εμφύλιο, θα καταλάβεις τι δεν έγινε στη μεταπολεμική Γαλλία]
για να ενημερώνεστε για τις νέες καταχωρήσεις, το μπλογκ του φου-μπου εδω:
https://www.facebook.com/Guido1953
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου