Η θέση του Ισραήλ σε τέσσερα μέτωπα

Υπάρχουν τέσσερα μέτωπα για το Ισραήλ αυτή τη στιγμή και τα τέσσερα ξεχωριστά στην ιστορία του μετά τον πόλεμο του 48. 

Το πρώτο είναι προφανώς η παλαιστινιακή αντίσταση στη Γάζα. Ο ισραηλινός στρατός έχει συνεχώς απώλειες χωρίς να μπορεί να καταβάλει τη Χαμάς. Για την ακρίβεια ποτέ δεν δοκίμασε στα σοβαρά να καθυποτάξει τη Χαμάς. Η τακτική που ακολούθησε το Ισραήλ το 82 στη πολιορκία της Δυτικής Βηρυτού ήταν να σκοτώνει μαζικά αμάχους με βομβαρδιστικά, όπως και σήμερα, πιέζοντας τον πληθυσμό να συγκρουστεί με την ηγεσία της αντίστασης για να σταματήσει η τελευταία. Σε 80 μέρες το Ισραήλ εξόντωσε 20.000 αμάχους Λιβανέζους και Παλαιστίνιους. Στη Βηρυτό η τακτική αυτή απέδοσε γιατί το παλαιστινιακό αντάρτικο πάλευε σε λιβανέζικο έδαφος.

Τα ίδια επιχείρησε στο Λίβανο το 2006, βομβαρδίζοντας ανηλεώς τις σιιτικές συνοικίες της Βηρυτού, αλλά η Χεζμπάλα τσάκισε τους εισβολείς στο ποταμό Λιτάνι, αναγκάζοντας τους να υποχωρήσουν. Τα ίδια κάνει και σήμερα στη Γάζα. Προκειμένου να νικήσει το Ισραήλ θα πρέπει να έχει σημαντικές απώλειες σε χερσαίες δυνάμεις, επιδιώκοντας να ξεριζώσει την υπόγεια Πολιτεία των Τούνελ από στενό σε στενό. Δεν το επιχειρεί αυτό γιατί η ισραηλινή κοινωνία είναι μια κοινωνία εποίκων που συγκροτείται επειδή ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός της προσφέρει απλόχερα ένα συγκεκριμένο επίπεδο ευημερίας με πολυεπίπεδη χρηματοδότηση δισεκατομμυρίων δολαρίων τον χρόνο.

Οι σημερινοί Ισραηλινοί δεν έχουν καμία σχέση με τους ρακένδυτους εβραίους των στρατοπέδων συγκέντρωσης και όσους πολέμησαν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, που μετέτρεψαν μια πολιτοφυλακή σε τακτικό στρατό εν μέσω πολέμου. Ερχονται από το Μπρούκλιν και το Μανχάταν των ΗΠΑ και άλλες χώρες για να ζήσουν με εξασφαλισμένη δουλειά σε ένα έτοιμο παλαιστινιακό σπίτι στη Δυτική Οχθη και την Ιερουσαλήμ, ή σε έναν θύλακα υψηλής επικινδυνότητας σε εποικισμούς χτισμένους μετά το 48 κοντά στη Γάζα ή βόρεια κοντά στο Λίβανο. Ηδη η ισραηλινή στρατιωτική ηγεσία έχει κάνει γαργάρα τις πρωταρχικές αναφορές της ότι τσακίζει την αντίσταση, και πλέον αφήνει διαρροές στον ισραηλινό τύπο ότι το Ισραήλ θα προχωρήσει σε πόλεμο φθοράς μηνών. 

Το δεύτερο μέτωπο είναι η Χεζμπάλα. Τα δυτικά ΜΜΕ κάνουν γαργάρα τις καθημερινές επιθέσεις της Χεζμπάλα στη βόρεια κατεχόμενη Παλαιστίνη.Το Ισραήλ ματώνει στη Γαλιλαία και έχει αναγκάσει 80.000 πολίτες (αυτά είναι τα επίσημα νούμερα που δινει το ίδιο το Ισραήλ) να απομακρυνθουν από την περιοχή δημιουργώντας μια ...ζώνη ασφαλείας μέσα στο...ίδιο το Ισραήλ.

Λίγοι γνωρίζουν ότι η Χεζμπάλα εδώ και καιρό έχει υποδείξει ως μελλοντική της στρατηγική, την απελευθέρωση της βόρειας Γαλιλαίας με εισβολή ανταρτών της στο Ισραήλ. Η τακτική για να το πετύχει αυτό είναι εφάμιλλη της επίθεσης της 7ης Οκτώβρη. Τα σύνορα με το Ισραηλ διαπερνούνται από βουνά ελεγχόμενα από τη Χεζμπάλα. Και η Χεζμπάλα έχει πολύ πιο ογκώδες και διευρυμένο δίκτυο τούνελ από την παλαιστινιακή αντίσταση που σίγουρα φτάνουν στη βόρεια Γαλιλαία. Τα ραντάρ ανίχνευσης που έχουν οι ισραηλινοί μπορεί να βρίσκουν τούνελ μέχρι μερικά δεκάδες μέτρα.

Η Χεζμπάλα επιδίδεται σε έναν καθημερινό πόλεμο φθοράς καταστρέφοντας όλες τις υποδομες του Ισραήλ που υποστηρίζουν την έγκαιρη ανίχνευση επίθεσης καθώς και την ενεργοποίηση της αεράμυνας (ειδικά το Iron Dome). Με καταιγισμό πυραύλων στο μέλλον μπορει να ωθήσει δυνάμεις της στην βόρεια Γαλιλαία και να την απελευθερώσει, οχυρώνοντας αποτελεσματικά τις θέσεις της.

Οποιος νομίζει ότι η Χεζμπάλα επιτίθεται απλά για αλληλεγγύη, θα έπρεπε να αναρωτηθεί γιατί δεν το έπραξε το 2008, το 2012, το 2014 και τόσες άλλες φορές που οι Παλαιστίνιοι υφίστανται επίθεση από το Ισραήλ. Βέβαια, και ο Σαντάτ της Αιγύπτου έκανε πόλεμο το 1973 προκειμένου αργότερα να διαπραγματευτεί ειρήνη με το Ισραήλ. Η Χεζμπάλα είναι μια καθεστωτική δύναμη στον Λίβανο. Τα αγροκτήματα Σεμπά είναι λιβανέζικο έδαφος που κατέχει το Ισραήλ. Μπορει να τρίζει τα δόντια πιθανώς απλώς για να λάβει πίσω τα εδάφη αυτά στον Λίβανο και να εξασφαλίσει μια ειρήνη του δήμιου στο μέλλον με το Ισραήλ, όπως έπραξε η Αίγυπτος στο παρελθόν. Η Χεζμπάλα γεννήθηκε μέσα στη φωτιά της μάχης για την απελευθέρωση του Λιβάνου από τους σιωνιστές εισβολείς κόντρα στους αμαλίτες σιίτες του Νότου που έσπευσαν να τους υποδεχθούν ως...απελευθερωτές. Είναι, όμως, μια αστική δύναμη που για χρόνια κατέχει κυβερνητικά σκήπτρα.

Το τρίτο μέτωπο είναι οι Χούθι. Οι Χούθι με τις επιθέσεις τους στην Ερυθρά Θάλασσα κατόρθωσαν να μειώσουν στο ναδίρ την εμπορική κίνηση πλοίων προς το νότιο Ισραήλ από τη σημαντική εμπορική δίοδο που συνδέει την εκβιομηχανισμένη Ασία με τη Μεσόγειο. Το κόστος ειναι τεράστιο στο Ισραήλ. Το δε πολιτικό κόστος είναι τεράστιο για τους Αμερικανούς. Οι τελευταίοι εδώ και χρόνια υποστήριζαν οτι εγγυόνταν την "ελευθερη ναυσιπλοία" στην περιοχή. Αν δεν κινηθούν να αντιμετωπίσουν τους Χούθι, τότε όλες οι σύμμαχές τους χώρες θα αρχίσουν να αναρωτιούνται τι θα γίνει τελικά στη Νότια Σινική Θάλασσα και στην Ταϊβάν.

Το τέταρτο μέτωπο ειναι η Δυτική Οχθη. Ξαφνικά αποκαλύπτεται ότι ολες οι μεγάλες πόλεις της Δυτικης Οχθης έχουν ταξιαρχίες της αντίστασης, όχι μόνο η Νάμπλους και η Τζενίν, αλλά και το Τουλκαρέμ και η Καλκίλια. Το Ισραήλ κάνει επιδρομές αλλά χάνει και στρατιώτες. Προς το παρόν δεν έχει δοκιμάσει να κάνει μια ασφυκτική πολιορκία όπως το 2002 στο Τζενίν. Ολες αυτές οι πόλεις είναι νησίδες σε ένα πέλαγος ισραηλινών μπλόκων, δρόμων ταχείας κυκλοφορίας εποίκων και φυλακίων με εκοξευτήρες πυραύλων που στοχεύουν απευθείας από τους μεγάλους λόφους τις πόλεις της Δυτικής Οχθης. Πριν μερικες μέρες έποικοι της Δυτικης Οχθης διαμαρτυρήθηκαν ότι άκουγαν θόρυβο από εσκαφείς στην περιοχή τους...το βράδυ. Η αρμόδια υπηρεσία δεν βρήκε απολύτως τίποτα. Αλλα το μυαλό όλων πηγαίνει σε τούνελ που η αντίσταση πλέον δημιουργεί σε όλη τη Δυτική Οχθη προκειμένου να επιτεθεί στους εποίκους και να ξεπεράσει τα μπλόκα.

Μετά από αυτά αναρωτιέται κάνεις, ξεκίνησε μόνη της η Χαμάς την 7η Οκτώβρη;