Για τη κοσμοδρομική φούσκα της πουτινόπληκτης..."διανόησης"

Oταν μαζί με τη χρηματιστηριακή φούσκα στις ΗΠΑ σκάει και η κοσμοδρομική φούσκα των πουτινόπληκτων δημαγωγών του ρεφορμισμού.
 

Υπέπεσε στην αντίληψη μας το συγκεκριμένο άρθρο από το κοσμοδρόμιο. Ο τίτλος του άρθρου είναι "Ο ζόμπι-καπιταλισμός δεν έχει ιδέα τι κάνει (και αυξάνει τα επιτόκια)". Προσοχή στην τελευταία πρόταση του τίτλου, θα καταλάβετε στη συνέχεια του σημειώματος αυτού.

Με μια προσεκτική ανάγνωση κάποιος θα συνειδητοποιήσει ότι ο αρθρογράφος πλατσουρίζει στις παλιές ξαναζεσταμένες σοσιαλδημοκρατικές αυταπάτες και δοξασίες. Υποτίθεται αυτό που βλέπουμε σήμερα, δηλαδή την έναρξη μιας νέας διεθνούς οικονομικής κρίσης τεραστίων διαστάσεων είναι αποτέλεσμα του... νεοφιλελεύθερου μοντέλου ανάπτυξης του καπιταλισμού. Εχουμε εξηγήσει σε αυτό το μπλογκ ότι τόσο ο νεοφιλελευθερισμός, όσο ο... κεϋνσιανισμός εξυπηρετούσαν πάντα τις ανάγκες του καπιταλισμού σε διαφορετικές περιόδους. 

Το περιβόητο "κοινωνικό κράτος" οικοδομήθηκε στην τρομακτική αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας που επέτρεψε την ανύψωση του ποσοστού κέρδους λόγω της επιστημονικοτεχνικής επανάστασης του 60 και κυρίως λόγω της υπερεκμετάλλευσης της μεταπολεμικής γενιάς εργατών που στοιβάζονταν στα προάστια των μεγαλουπόλεων. Η ιστορία αυτή έχει σκόπιμα ξεχαστεί. Μένει μόνο σε αναμνήσεις που χάνονται στα γηροκομεία των μητροπόλεων του Βορρά και στα ερείπια στις παλιές εργατογειτονιές του Παρισιού που γκρεμίζονται σήμερα για να χτιστούν νέες σύγχρονες κατοικίες για τους μικροαστούς. Οι απανωτές κρίσεις του 70 οδήγησαν στην έναρξη του σαρώματος των προγενέστερων κατακτήσεων της εργατικής τάξης μετά το 80. Ολες οι κυβερνήσεις τόσο σοσιαλδημοκρατικές, όσο και χριστιανοδημοκρατικές υπηρέτησαν το σάρωμα αυτό.

Ο περίφημος...νεοφιλελευθερισμός δεν είναι τίποτε άλλο παρά η ανάγκη του κεφαλαίου να μεγιστοποιήσει τα κέρδη του σε μια μακρά περίοδο που μέσα στις καπιταλιστικές μητροπόλεις το γενικό ποσοστό κέρδους βρισκόταν σε κάθοδο. 

Η σημερινή διεθνής οικονομική κρίση είναι αποτέλεσμα του ίδιου του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Δεν υπάρχουν ούτε ζόμπι, ούτε σαλεμένοι ιεροκήρυκες του κέρδους, παρά μόνο οι ιππότες του χρηματιστικού κεφαλαίου των ιμπεριαλιστικών χωρών που μοιράζουν τον κόσμο σε σφαίρες επιρροής προκειμένου να αυξήσουν την κερδοφορία τους. Αποτέλεσμα αυτού του μοιράσματος είναι και ο πόλεμος στην Ουκρανία.

Διαβάζουμε σε αυτό το τραγελαφικό παραλήρημα (οι επισημάνσεις παντού δικές μας):

"Παρόλα αυτά, και πάλι, αντί για αναστροφή σανιδώνουν το γκάζι πάνω από το γκρεμό, προσπαθώντας να επιβάλλουν σοβιετικού τύπου ρύθμιση τιμών, στα προϊόντα άλλων κρατών."

Ποια είναι ρε παιδιά η σοβιετική τύπου ρύθμιση τιμών που το χρηματιστικό κεφάλαιο των ιμπεριαλιστικών χωρών επιβάλλει στα προϊόντα άλλων κρατών; Το πλαφόν που ήθελε να επιβάλει η Ούρσουλα στο ρωσικό πετρέλαιο, αλλά όπως κάθε φορά, -έτσι και σήμερα-  οι προτάσεις της πάνε στον κουβά; και από που και ως που το πλαφόν στις τιμές είναι "σοβιετικού τύπου ρύθμιση τιμών"; Οποιος εχει στοιχειώδη γνώση οικονομίας ξέρει ότι η σοβιετική τύπου ρύθμιση τιμών σήμαινε τρομακτική αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας και δημιουργία μεγάλων κρατικών αποθεμάτων σε εμπορεύματα, έτσι ώστε με τη μεγάλη προσφορά και τη μείωση του κόστους παραγωγής να μειώνονται σταθερά οι τιμές τους.

Αυτό που συνέβη δηλαδή μετά την κολεκτιβοποίηση και την εκβιομηχάνιση όταν το πραγματικό εισόδημα όλων των εργατών και αγροτών αυξήθηκε σημαντικότατα (οι ειδικευμένοι της βιομηχανίας έπαιρναν πολύ περισσότερα  από ότι πριν την εκβιομηχάνιση, δεκάδες εκατομμύρια ανειδίκευτοι εργάτες, γόνοι αγροτών που πήγαν στα εργοστάσια βρέθηκαν ξαφνικά από την ανείπωτη φτώχεια στον πολιτισμό που δεν είχαν φανταστεί ποτέ στη ζωή τους, και οι κολχόζνικοι αγρότες έφτασαν αυτόματα στην πλειοψηφία τους στο εισόδημα του μεσαίου αγρότη) και η μάζα των εμπορευμάτων στη σοβιετική αγορά εκτινάχθηκε στο τέλος της δεκαετίας του 30. 

Συνεχίζουμε την ανάγνωση:

"Πέτυχαν έτσι, στις φούσκες, στις ανισότητες, στην αποσύνθεση και στην κρίση παραγωγής και εφοδιασμού (άρα στη νέα, επερχόμενη ύφεση) να προσθέσουν κρίση πληθωρισμού, αξιοπιστίας των διεθνών χρηματοπιστωτικών και οικονομικών θεσμών, ενεργειακής ανεπάρκειας και προϊόντος του χρόνου, αξιοπιστίας των βασικών νομισμάτων της Δύσης."

Οι ανισότητες είναι αποτέλεσμα των νόμων της κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης που διατύπωσε ο ίδιος ο Μαρξ στον Πρώτο Τόμο του Κεφαλαίου: η σχετική και απόλυτη εξαθλίωση του προλεταριάτου είναι αναπόφευκτα φαινόμενα στον καπιταλισμό. Το κυνήγι του μέγιστου κέρδους του κεφαλαίου εκεί οδηγεί. Οσο έχουμε καπιταλισμό αυτό θα συμβαίνει συνεχώς. Η αναρχία στην παραγωγή και στη διανομή είναι δομικά χαρακτηριστικά του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Ο σημερινός πληθωρισμός οφείλεται στη ποσοτική χαλάρωση και τα χαμηλά επιτόκια που διατηρούσαν για χρόνια οι κεντρικές τράπεζες μετά το 2009 και κατά τη διάρκεια της καραντίνας για να ενισχύσουν τη χρηματοδότηση των μονοπωλίων τους. Για περισσότερα αναλυτικά στοιχεία διαβάζουμε εδώ. Για ένα παράδειγμα για την ενίσχυση ενός από τα σημαντικότερα τεχνολογικά μονοπώλια που είναι καθαρά κερδοσκοπική φούσκα, την Τέσλα, διαβάζουμε εδώ.

Και τώρα φτάνουμε στο κερασάκι της σοσιαλδημοκρατικής δημαγωγίας με πουτινόπληκτη γεύση:

"Απέναντι σε όλα αυτά, τι έχουν να πουν τα κατεστημένα μας; Ότι αφού έχουμε πληθωρισμό δηλαδή ακρίβεια, θα αυξήσουν τα επιτόκια και θα μοιράσουν επιδόματα για τους λογαριασμούς ενέργειας."

Mπροστά στη χρηματιστηριακή φούσκα, τη φούσκα του Real Estate, στη κρίση υπερπαραγωγής όταν τα εμπορεύματα στοιβάζοντας στις αποθήκες της Walmart και της Amazon ΠΑΝΤΑ, η κεντρική τράπεζα σε οποιαδήποτε χώρα ακολουθεί μια και μοναδική πολιτική: να αυξάνει απότομα το επιτόκιο δανεισμού, ειδικά όταν ο πληθωρισμός αυξάνει αλματωδώς. Αν δεν το κάνει, η κρίση που έρχεται θα είναι ανεξέλεγκτη. Η ίδια αύξηση του επιτοκίου δανεισμού θα οδηγήσει στη χρηματιστηριακή κατάρρευση (πράγμα αναμενόμενο στις επόμενες μέρες εντός Σεπτέμβρη), θα μειώσει τη ρευστότητα και επομένως θα οδηγήσει σε εκτεταταμένες χρεοκοπίες, σημαντική μείωση της παραγωγής, απολύσεις, εκτίναξη της ανεργίας. Τα αμερικανικά μονοπώλια, όμως, έχουν ήδη εξασφαλίσει τεράστια ρευστότητα και είναι οχυρωμένα απέναντι σε αυτές τις πιέσεις. Δεν θα χάσουν τις διεθνείς αγορές που έχουν ήδη εξασφαλίσει παρά μόνο αν κονταροχτυπηθούν από τους ανταγωνιστές τους, ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγονται και τα κορυφαία μονοπώλια του κινέζικου ιμπεριαλισμού. Αν δεν αυξήσει το επιτόκιο τώρα, η ένταση της κρίσης θα είναι ακόμη πιο ισχυρή και παρατεταμένη χρονικά στο μέλλον. Αυτές είναι οι αντιφάσεις του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.

Ο αρθρογράφος μας, όμως έχει άλλη άποψη:

"Ο πληθωρισμός και η ακρίβεια αντιμετωπίζονται στην πραγματικότητα, με έναν πολύ απλούστερο τρόπο: με την παύση της πολιτικής των κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας και με πολιτική ειρήνης αντί για πολιτική πολέμου. Το ζήτημα είναι η αναδιανομή του πλούτου προς την κοινωνική ευημερία των πολλών και προς την παραγωγή, όχι η γενική απόσυρση χρήματος εν μέσω επερχόμενης ύφεσης."

Εντός του καπιταλισμού θα γίνει αναδιανομή εισοδήματος υπέρ της εργατικής τάξης!!! Τόσο καιρό τα ίδια τα ιμπεριαλιστικά κράτη που υπηρετούν με κάθε τρόπο τα μονοπώλια δημιούργησαν τις εκρηκτικές αντιθέσεις και ανισότητες μέσα στις χώρες τους για να υπηρετήσουν τη κερδοφορία των μονοπωλίων. Τώρα θα δουν το...φως το αληθινό από τον πασιφιστικό εξάψαλμο του κοσμοδρομικού ιερεμία και ξαφνικά θα αυτοκτονήσουν. Αλλά για μια στιγμή, αυτό δεν σημαίνει τα ιμπεριαλιστικά κράτη να πάψουν να υπηρετούν τα μονοπώλια; Θα πρέπει να καταργήσουν την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Αυτό δεν θα το κάνει η εργατική τάξη με επανάσταση σύμφωνα με τον κοσμοδρομικό φωστήρα, αλλά...οι ελίτ που μας κυβερνούν.

Συνεχίζουμε την ανάγνωση:

"Αυτό που θα «πετύχουν» οι κυβερνήσεις μας, ταυτοχρόνως και παρά τα επιδόματα είναι να βυθίσουν στη φτώχεια τους λαούς τους, να οξύνουν την ύφεση, να αποτύχουν στην τιθάσευση του πληθωρισμού και να πυροδοτήσουν πολλά «γερά κανόνια» ταυτοχρόνως. Συμπεριφέρονται σαν να έχουν να αντιμετωπίσουν μια τυπική κρίση πληθωρισμού, ενώ έχουμε μπροστά μας κρίση ενέργειας και εφοδιασμού (πληθωρισμού), παραγωγής (ύφεση), ανισοτήτων (κοινωνική) και προϊόντος του χρόνου, αξιοπιστίας των κεντρικών τραπεζών (ιδίως της ΕΚΤ) και μιας σειράς σημαντικών νομισμάτων (χρηματοπιστωτική"

Μόνο ένας κραυγαλέα δημαγωγός και λακές της αστικής τάξης θα υποστήριζε ότι οι εκπρόσωποι του χρηματιστικού κεφαλαίου σε όλες τις ιμπεριαλιστικές χώρες δεν ξέρουν τι έρχεται. Βρισκόμαστε στην έναρξη μιας μακράς περιόδου στασιμοπληθωρισμού, όπως τη δεκαετία του 70. Ολα τα μεγάλα κεφάλια το γνωρίζουν αυτό. Αυτοί που δεν έχουν καταλάβει τίποτα και είναι στον κόσμο τους, είναι όσοι σαν τον αρθρογράφο μας υποπτεύονται ότι υπάρχει...μια άλλη πολιτική...στο έδαφος του καπιταλισμού.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Σημειώσεις πάνω στον σύγχρονο καπιταλισμό, τον μονοπωλιακό καπιταλισμό

Για την ισχυροποίηση της παλαιστινιακής αντίστασης στη Δυτική Οχθη –Η Φωλιά των Λεόντων

Γιατί η Γάζα θα γίνει ο τάφος του σιωναζισμού