Καταδικασμένος στον θρόνο του ο πατριάρχης του ανορθωμένου ρωσικού ιμπεριαλισμού, παρότι εξευτελισμένος και ξεδοντιασμένος

 

                               Ντμίτρι Ουτκιν, ο ανώτερος στρατιωτικος διοικητής και ιδρυτής της Βάγκνερ

 H Βάγκνερ δεν είναι μια απλή εταιρία μισθοφόρων. Eίναι η Λεγεώνα των Ξένων της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η ελίτ των ένοπλων δυνάμεων του ρωσικού ιμπεριαλισμού. Ο ιδρυτής της και βασικός της διοικητής, ο Ντμίτρι Ούτκιν ήταν στέλεχος της GRU, της ελίτ των καταδρομέων των μυστικών υπηρεσιών του ρωσικού στρατού. Ο Ουτκιν συμμετείχε από το 2012 στη Συρία και αργότερα συγκρότησε τη Βάγκνερ στο Ντονμπάς, ανάμεσα στους «αδειούχους», δηλαδή στελέχη των ρωσικών ένοπλων δυνάμεων που μπήκαν το καλοκαίρι του 2014 στο Ντονμπάς να βοηθήσουν επιτυχώς τους αυτονομιστές να αποκρούσουν την μηχανοκίνητη προέλαση του ουκρανικού στρατού. Τα βασικά στρατιωτικά στελέχη της Βάγκνερ προέρχονται από τη GRU και χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης από όλα τα κέντρα διοίκησης του ρωσικού στρατού. 

Δεν είναι τυχαίο, όπως έχουμε περιγράψει αναλυτικά στο παρελθόν ότι βασικά στελέχη των πολιτοφυλακών που αντιδρούσαν στην πολιτική του Κρεμλίνου να ελέγξει πλήρως την κατάσταση στο Ντονμπάς, φυτεύοντας αχυρανθρώπους της επιλογής του, δολοφονήθηκαν σε ύποπτες ενέδρες ειδικών δυνάμεων. Ανάμεσα στους δολοφονημένους από τέτοιες ενέδρες ήταν ο διοικητής Μπάτμαν (στην περίπτωσή του η εισαγγελία της «ΛΔ» του Λουγκάνσκ ανέλαβε την ευθύνη) και ο Μοζγκοβόι, που εκ των υστέρων, λοιδορήθηκε ως δολοφόνος και κατσαπλιάς, προκειμένου να αποκρύψουν τις πομπές των κατσαπλιάδων και λήσταρχων ρώσων λευκοφρουρών που το σύστημα του Πούτιν είχε ενισχύσει στο αυτόνομο Ντονμπάς. Μια δυο μέρες πριν την πυροδότηση της στρατιωτικής στάσης της Βάγκνερ, ο ίδιος ο Πριγκόζιν θύμιζε τα αίσχη των ρώσων λευκοφρουρών του Ντονμπάς από το 2014 έως το 2022, καταλογίζοντας τις ευθύνες στο σύστημα διακυβέρνησης του Πούτιν. Ξεχνούσε, βέβαια, ότι τα στελέχη που τότε θα συγκροτούσαν τη Βάγκνερ ενεργούσαν ως εκτελεστές του σχεδίου του Πούτιν. Ανάμεσα στις μισές αλήθειες και στα μισά ψέματα (ότι δήθεν ο ρωσικός στρατός δεν αποκρούει αποτελεσματικά την «αντεπίθεση» του ουκρανικού στρατού τις τελευταίες βδομάδες και κινδυνεύει), ο Πριγκόζιν πέταξε ότι η Ουκρανία δεν ετοιμαζόταν για αντεπίθεση τον Φλεβάρη του 2022 και αυτό ήταν ψέμα του Σοϊγκού για να δικαιολογήσει την… μελλοντική «αμυντική» κίνηση του ρωσικού στρατού κατά την έναρξη της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης». Για τα φυντάνια των πουτινόπληκτων όπου γης οι δηλώσεις αυτές μύριζαν προδοσία. Ο Πριγκόζιν, όμως, απλώς αναπαρήγαγε ένα διαδεδομένο αφήγημα των ρώσων εθνικιστών: ότι χωρίς μαζική επιστράτευση η Ρωσία δεν μπορεί να εξασφαλίσει μια σημαντική και καθοριστική νίκη απέναντι σε μια Ουκρανία που χρηματοδοτείται και ενισχύεται από το ΝΑΤΟ και ότι ο Σοϊγκού ευθύνεται για την αδυναμία του ρωσικού στρατού γιατί δήθεν παραπλάνησε τον Πούτιν. Σε αυτό το αφήγημα έχει προσχωρήσει ο ίδιος ο γ.γ. των ρώσων ρεβιζιονιστών Ζιουγκάνοφ μετά τις εκτεταμένες απώλειες γύρω από το Χάρκοβο πέρσι.

Στην πορεία η Βάγκνερ μετατράπηκε στη δύναμη κρούσης του ρωσικού ιμπεριαλισμού σε Αφρική, Συρία και Ουκρανία. Στη Συρία συμμετείχαν στις δυσκολότερες αποστολές εναντίον του ISIS προκειμένου να ανακαταλάβουν πηγάδια άντλησης πετρελαίου με αντάλλαγμα ποσοστά από τις πωλήσεις πετρελαίου. Στην Αφρική στηρίζουν τοπικούς πολέμαρχους με αντάλλαγμα την βιομηχανική αξιοποίηση πλουτοπαραγωγικών πηγών που λυμαίνονται καθαρά προς όφελός τους. Σε όλες τις περιπτώσεις εξασφαλίζουν με στρατιωτικά μέσα την πολιτική επιρροή του ρωσικού ιμπεριαλισμού, πέρα από την οικονομική τους ενίσχυση. Οι βασικές αντεπιθέσεις της Ρωσίας μετά τις καταστροφικές απώλειες στη Χερσόνα και στο Χάρκοβο βασίζονται ΚΥΡΙΩΣ στις δυνάμεις της Βάγκνερ. Μετά την κατάκτηση του Μπαχμούτ, το κύρος της Βάγκνερ απογειώθηκε στα διάφορα κέντρα εξουσίας και στο ρωσικό λαό, που δυστυχώς, αποδέχεται ακόμη πλήρως την εθνικιστική χειραγώγηση σε βάρους του ουκρανικού λαού και στηρίζει τη ρωσική εισβολή.

 Το Κρεμλίνο δεν άργησε να αντιληφθεί ότι η Βάγκνερ συνιστά, πλέον, μελλοντική απειλή στο σύστημα διακυβέρνησης της Ρωσίας. Ενας μισθοφορικός στρατός επίλεκτων δυνάμεων είχε τη δική του οικονομική, διοικητική και στρατιωτική αυτονομία πολύ κοντά στην πατρίδα. Ο αρχιμάνατζερ του ρωσικού μονοπωλιακού καπιταλισμού, Βλαντιμίρ Πούτιν, άρχισε να βάζει εμπόδια στην παραπέρα ανάπτυξη της Βάγκνερ, αφαιρώντας αρχικά τη δυνατότητά της να στρατολογεί φυλακισμένους και στη συνέχεια περιορίζοντάς της την πρόσβαση σε σύγχρονο εξοπλισμό. Ο Πριγκόζιν, ο μάνατζερ της Βάγκνερ, σήκωσε το γάντι και μπήκε στην αντεπίθεση, με τα γνωστά μουσολινικά ξεσπάσματα δημαγωγικής καταγγελίας της ρωσικής ολιγαρχίας του πλούτου, που δήθεν αδιαφορεί για τον πόλεμο και προτιμά τα παιδιά της να πηγαίνουν σε δυτικά κολλέγια, και να βλέπουν youtube, όταν τα παιδιά της ρωσικής εργατικής τάξης σκοτώνονται χωρίς τα κατάλληλα εφόδια στο μέτωπο. Στα αλλεπάλληλα βίντεό του ο Πριγκόζιν στοχοποιούσε την αυλή του Πούτιν (τον υπουργό άμυνας Σοϊγκού και τον αρχηγό του γενικού επιτελείου Γκερασίμοφ) και δυο φορές εν τη ρύμη του λόγου στόλιζε τον «μακάριο παππού» (δηλαδή τον Πούτιν) που νομίζει ότι όλα πάνε καλά στο μέτωπο.

 

 

Ο Πριγκόζιν σε συνέντευξή (λεπτό 2:44) του είχε ρωτηθεί στο παρελθόν μήπως το υπουργείο αδικεί την Βάγκνερ γιατί πιστεύει ότι θα στρέψει τα κανόνια που θα αποκτήσει στο Κρεμλίνο και ο Πριγκόζιν απαντά «Κοίτα, αυτή η πορεία στη Μόσχα, είναι μια ενδιαφέρουσε ιδέα, αλλά δεν την είχαμε σκεφτεί». Στο σχετικό βίντεο ο ερωτών δεν ρωτάει για… πορεία προς στη Μόσχα. Προφανώς, η διοίκηση της Βάγκνερ είχε σκεφτεί ότι θα έτριζε τα δόντια στο Κρεμλίνο και έστελνε ήδη μηνύματα.

Όταν ο Πουτιν απαίτησε κάθε νέα πρόσληψη και παράταση σύμβασης μισθοφόρου να γίνεται μέσω του υπουργείου άμυνας, τότε η στρατιωτική διοίκηση της Βάγκνερ αποφάσισε να τρίξει τα δόντια για να εξασφαλίσει την επιβίωσή της. Τα βίντεο με καμμένους θάμνους που ο Πριγκόζιν παρουσίασε ως τεκμήριο δήθεν δολοφονικής ρωσικής αεροπορικής επίθεσης στο επιτελείο της Βάγκνερ στο Ντονμπάς δεν πείθουν κανέναν πια. Υπάρχουν αναφορές ότι ο Πριγκόζιν πριν μια βδομάδα είχε συναντηθεί με Πούτιν, αλλά ο τελευταίος ήταν ανένδοτος. Αυτό που είδαμε το Σάββατο, τελικά δεν ήταν μια μουσολινική πορεία προς την Μόσχα για την κατάληψη της εξουσίας, αλλά μια ένοπλη διαμαρτυρία τμήματος του ρωσικού στρατού που ζητούσε εγγυήσεις από την κεντρική κυβέρνηση για διατήρηση του παράκεντρου της εξουσίας του.

 

Είναι εξωφρενικό ότι αυτό συνέβη εν μέσω πολέμου στην Ουκρανία, αλλά τα ένοπλα αυτονομημένα κέντρα εξουσίας έχουν τον δικό τους τρόπο να εξασφαλίζουν αυτό που θέλουν, και αυτός δεν είναι άλλος από στρατιωτική αναμέτρηση, έστω και χαμηλής ισχύος: καμιά δεκαριά νεκρούς, ότι δηλαδή γίνεται ανάμεσα σε μαφιόζους. Ο ίδιος ο Πούτιν χτες με το διάγγελμά του παραδέχθηκε ότι υπήρξαν απώλειες αεροσκαφών από τα αντιεροπορικά πυρά της Βάγκνερ.

 

Αλλωστε ο ίδιος ο Πούτιν έδειξε το δρόμο στα «παιδιά» του, χτίζοντας το σύστημα διακυβέρνησης του Κρεμλίνου με τρομοκρατία. Οποιος CEO ρωσικού μονοπωλίου παρεξέκλινε από τη στρατηγική του Κρεμλίνου φυλακιζόταν, εξοριζόταν, «αυτοκτονούσε». Δε θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά σε μια αναπτυγμένη εκβιομηχανισμένη χώρα με μια τεράστια δημόσια περιουσία που λεηλατήθηκε από μια δράκα ανθρώπων μέσα σε μια δεκαετία, επειδή κατάφεραν να αποκτήσουν σκληρό συνάλλαγμα (κοινώς δολάρια) λαθραία. Οι εκτελεστές, όμως, του Πούτιν, αυτοί που τον βοήθησαν να ολοκληρώσει το σχέδιό του να ανορθωθεί ταχύτατα ο ρωσικός ιμπεριαλισμός και να μετατραπεί ξανά σε μια στρατιωτική υπερδύναμη, πλέον έχουν κι αυτοί συμφέροντα που δεν είναι διατεθειμένοι να παραχωρήσουν στον ιδεολογικό τους γενάρχη.

 

Ο πατριάρχης του ρωσικού ιμπεριαλισμού κάθισε ξανά στον θρόνο αφού πρώτα έκανε γαργάρα τα λόγια περί «πισώπλατης μαχαιριάς» και  παραχώρησε αμνήστευση στους στασιαστές της Βάγκνερ και βέβαια τη δυνατότητα να συνεχίσουν να συνεισφέρουν… στην στρατιωτική προσπάθεια της Ρωσίας με μισθό. Τους έδωσε και την εναλλακτική να αναπτυχθούν στην …Λευκορωσία που απειλείται από το ΝΑΤΟ αλλά και την ίδια στιγμή απειλεί από το έδαφός της με ανάπτυξη ρωσικών στρατευμάτων το Κίεβο. Σύμφωνα με τον ίδιο τον Πριγκόζιν, που περιχαρής εμφανίστηκε εν μέσω πανηγυρισμών στο Ροστόφ μετά τη λήξη της ένοπλης μετακίνησης της Βάγκνερ, εμπνευστής και εκτελεστης του σχεδίου της «πορείας δικαιοσύνης» ήταν ο «διοικητής τους», δηλαδή ο Ούτκιν.

 

Ο Πούτιν δεν έγινε παντοδύναμος μόνος του. Εγινε επειδή κατέστησε ισχυρούς του εκτελεστές του σχεδίου του. Οι τελευταίοι δεν κάνουν για μάνατζερ του ρωσικού ιμπεριαλισμού και το ξέρουν πολύ καλά. Το μερτικό τους θέλουν από τη γενική συμφωνία διακυβέρνησης της Ρωσίας. Δεν είναι τυχαίο ότι η Βάγκνερ κατάφερε να προχωρήσει εκατοντάδες χιλιόμετρα σε ρωσικό έδαφος με ελάχιστη αντίσταση. Δεν είναι τυχαίο ότι κατάφερε να καταλάβει για πλάκα το Ροστόφ, δηλαδή το βασικό κέντρο της στρατιωτικής διοίκησης της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Οι αξιωματικοί του ρωσικού στρατού τόσο στην κατεχόμενη Ουκρανία, όσο και στη Ρωσία αρνήθηκαν να υπακούσουν εντολές και να σταματήσουν τους Βαγνκερίτες στασιαστές. Κατανοούσαν ότι το ξεκαθάριασμα λογαριασμών αφορούσε ανωτέρους τους. Οι αξιωματικοί των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών αιφνιδιάστηκαν άραγε; Κανείς δεν ξέρει και ίσως ποτέ να μην μάθουμε. Πάντως οι αμερικανοί, σίγουρα λένε ψέματα. Αν ήξεραν, ο ουκρανικός στρατός θα είχε συγκροτήσει προγεφύρωμα μέσα στη ρωσική άμυνα προς τη Μελιτόπολη. Το πιθανότερο είναι ότι χέστηκαν πάνω τους μήπως πέσει το ρωσικό πυρηνικό οπλαστάσιο σε ακραίους εθνικιστές, οπότε συγκράτησαν και τους ουκρανούς.

 

Ο Σοϊγκού υποτίμησε τον ουκρανικό στρατό και την νατοϊκή ενίσχυση τον Φλεβάρη του 2022. Οι βρετανοί με τους αμερικανούς κατάφεραν να κρύψουν τις δυνατότητες και τις διόδους ενίσχυσης του ουκρανικού στρατού. Η ρωσική πολιορκία του Κιέβου εξασφάλισε την έγκαιρη προώθηση των δυνάμεων του ρωσικού στρατού σε βασικές πόλεις της λεγόμενης Νοβοροσίγια (τσαρικός όρος για την νοτιοανατολική ουκρανία) όπου βρισκόταν η μεγάλη μάζα των ρώσων μειονοτικών της Ουκρανίας, αποκόπτοντας τους οχυρωμένους ουκρανούς του Νότου από τα πολεμοφόδια του Βορρά. Οι ρώσοι, όμως, δεν μπορούσαν να κρατήσουν τις ελάχιστες δυνάμεις τους δεκάδων χιλιάδων στρατιωτών για μεγάλο χρονικό απέναντι σε μια πόλη αρκετών εκατομμυρίων, που ήταν εξοπλισμένη για αναμέτρηση με μηχανοκίνητο στρατό. Δεν είχαν καν προβλέψει τις απώλειες από τα μη επανδρωμένα αεροπλάνα που είχαν στην κατοχή τους οι ουκρανοί και έκαναν θραύση στη παράταξη των ρωσικών τανκς. Οι ρώσοι δεν διέθεταν τότε drones. Εκ των υστέρων, μπορούμε να καταλάβουμε ότι το ρωσικό γενικό επιτελείο πίστευε ότι θα εξασφαλίσει όλο ή μεγάλο τμήμα της Νοβοροσίγια (από το Χάρκοβο ως την Οδησσό) και μετά να τερματίσουν την πολιορκία στο Κίεβο με την εξασφάλιση μιας συμφωνίας ουδετερότητας με την ουκρανική κυβέρνηση. Το σχέδιο αυτό δεν λειτούργησε καθόλου ομαλά. Μετά την απομάκρυνση των ρωσικών δυνάμεων από τον Βορρά η Ρωσία έχασε πλήρως τον έλεγχο του ανεφοδιασμού του Βορρά και στη συνέχεια τμήματος της Χερσόνας και του Ντονμπάς, παρότι έλεγχε τον αέρα.

 

Κάτω από τη μύτη του ρωσικού επιτελείου οι νατοϊκοί σχημάτισαν μια ολόκληρη ουκρανική στρατιά που σάρωσε το ρωσικό στρατό στην περιφέρεια του Χάρκοβο, έχοντας σύγχρονα πυραυλικά συστήματα και ασύγκριτα μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη έναντι των ρώσων στο Χάρκοβο (1-4 υπέρ των ουκρανών). Αυτή επιτυχία βέβαια εξασφαλίστηκε με τεράστιες απώλειες ουκρανών μαχητών, τόσο στο Χάρκοβο όσο και στη Χερσόνα. Οι επώδυνες απώλειες εδαφών για τη Ρωσία σταμάτησαν με την μερική επιστράτευση τον χειμώνα. Στη συνέχεια η Ρωσία κατάφερε να εξασφαλίσει οχυρωμένες γραμμές άμυνας και τα δικά της drones που καταστρέφουν συνεχώς πολεμοφόδια, ουκρανικές πυροβολαρχίες και σύγχρονα αντιεροπορικά συστήματα, καθώς και σύγχρονα άρματα μάχης πολύ πριν φτάσουν στη γραμμή επαφής. Το ρωσικό πυροβολικό πια συντονίζεται με τα ρωσικά drones. Αντίστοιχα τα αμερικανικά drones εξαφανίστηκαν από παρεμβολές ρωσικών  ραδιοσυσκευών.  Ο Σόλντεμπεργκ αναγκάστηκε πολύ πρόσφατα να παραδεχτεί ότι τα αποθέματα σε πυρομαχικά των χωρών του ΝΑΤΟ έχουν εξαντληθεί. Η Ουκρανία έχει χάσει πάνω από 10.000 στρατιώτες στην καλοκαιρινή αντεπίθεση και δεν έχει φτάσει καν στη δεύτερη γραμμή άμυνας των ρώσων.

 

Ο πόλεμος εξάντλησης ευνοεί τη Ρωσία αλλά με τεράστιο τίμημα σε νεκρούς. Εκατοντάδες χιλιάδες ρώσοι είναι είτε τραυματίες, είτε νεκροί. Το νούμερο για την Ουκρανία είναι ασύλληπτα μεγαλύτερο. Η Ουκρανία έχει μετατραπεί σε ερείπια και δεκάδες εκατομμύρια την έχουν εγκαταλείψει ως πρόσφυγες. Εδώ και μήνες επιστρατεύονται δεκαπεντάχρονοι. Αρκετοί ουκρανοί άρρενες προσπαθούν να διασωθούν από την επιστράτευση.

 

Ο ενδοιμπεριαλιστικός πόλεμος Ρωσίας – ΝΑΤΟ θα συνεχιστεί μέχρι η  Ρωσία να εξασφαλίσει το Ντονμπάς. Οι αμερικανοί δεν κατάφεραν να λυγίσουν την οικονομία της Ρωσίας, γιατί όπως έχουμε εξηγήσει αναλυτικά η Ρωσία διαθέτει την 5^η με 6^η ισχυρότερη βιομηχανία του πλανήτη και το δεύτερο ισχυρότερο στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα. Αυτά σύμφωνα με την αποτίμηση διαφόρων κριτηρίων: κατανάλωση ενέργειας, παραγωγή ατσαλιού και αποτίμηση ισοτιμίας αγοραστικής δύναμης. Η συναλλαγματική ισοτιμία δολαρίου-ρουβλιού βασίζεται στην υπερίσχυση του πετροδολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος και κρύβει την πραγματική ισχύ τόσο του ρωσικού όσο και του κινεζικού ιμπεριαλισμού κατά την αποτίμηση του ρωσικού και κινεζικού ΑΕΠ. Τέλος το ποσοστό των ρωσικών αμυντικών δαπανών που καταλήγουν σε πυρομαχικά, πυροβολικό, άρματα μάχης, αντιεροπορικά συστήματα και αεροπορία είναι 60%-70%, ενώ το αντίστοιχο αμερικάνικο είναι μόλις…20%. Οι ΗΠΑ διαθέτουν εκατοντάδες δαπανηρές στρατιωτικές βάσεις γιατί δεν έχουν πρόσβαση σε Ευρώπη, Ασία, Μέση Ανατολή και βέβαια ξοδεύουν αρκετά εκατοντάδες δισεκατομμύρια (μυστικά κονδύλια από τις αμυντικές δαπάνες) μόνο για να εξαγοράζουν δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους στις διοικήσεις των κρατών με εκτεταμένη διαφθορά.

 

Ο στρατηγικός στόχος του ρωσικού ιμπεριαλισμού είναι η αποτίναξη του πετροδολαρίου, μια εξέλιξη που θα εξασφαλίσει στη Ρωσία τεράστια ισχύ. Για να το καταφέρει, όμως, αυτό η Ρωσία αφενός δεν πρέπει να καταστρέψει την οικονομία της και αφετέρου πρέπει να υπερισχύσει στρατιωτικά στην Ουκρανία. Να εξασφαλίσει μια συντριπτική νίκη. Για να επικρατήσει άμεσα στο μέτωπο η Ρωσία χρειάζεται 2 εκατομμύρια στρατιώτες. Μια τέτοιου μεγέθους επιστράτευση θα κατέστρεφε τη ρωσική οικονομία. Γι αυτό και ο Πούτιν και το επιτελείο του ήταν διστακτικοί εξαρχής. Γι αυτό και εμφανίστηκαν τα προβλήματα στη ρωσική στρατιωτική μηχανή και ο πόλεμος έχει κρατήσει πάνω από χρόνο. Οι εθνικιστές αντίπαλοι του Πούτιν παρουσιάζουν αυτή τη δυσκολία ως αδυναμία του Κρεμλίνου που δήθεν επηρεάζεται από δυτικόφρονες ρώσους ολιγάρχες που θέλουν να τα βρουν με τη Δύση. Αυτή η πολιτική σύγκρουση ανατροφοδείται συνεχώς μέσα στη Ρωσία και στο φόντο της πάτησε η διοίκηση της Βάγκνερ για να πραγματοποιήσει την ένοπλη πορεία της και να παλέψει για τα συμφέροντά της.