Πώς γίνεται να ζητάς επίσημα εκεχειρία αν «νικάς» στην Ουκρανία;

 

υπουργοί άμυνας Ρωσίας και ΗΠΑ, Σοιγκού (αριστερά) και Οστιν (δεξιά) συνομίλησαν τηλεφωνικά στις 13 Μάη με πρωτοβουλία του αμερικανού υπουργού

Στις 13 Μάη η αμερικανική πλευρά ζήτησε από τη ρωσική πλευρά σε άμεση επίσημη συνομιλία άμεση κατάπαυση του πυρός. Διαβάζουμε από ρεπορτάζ του CNN:

«Ο υπουργός άμυνας Λόιντ Οστιν μίλησε με τον Ρώσο ομόλογό του για πρώτη φορά μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ανακοίνωσε το Πεντάγωνο την Παρασκευή. Η κλήση διήρκεσε περίπου μία ώρα και έγινε κατόπιν αιτήματος του Οστιν, ο οποίος χρησιμοποίησε την πρώτη κλήση μεταξύ των δύο σε 84 ημέρες για να παροτρύνει τον υπουργό άμυνας Σεργκέι Σόιγκου να εφαρμόσει μια “άμεση κατάπαυση του πυρός” […] Οι δυο τους μίλησαν για τελευταία φορά στις 18 Φεβρουαρίου, μια εβδομάδα πριν η Ρωσία ξεκινήσει την εισβολή της στην Ουκρανία.»

Γιατί, όμως, να ζητάς εκεχειρία -με δική σου πρωτοβουλία μάλιστα- αν ο ρωσικός στρατός τα «έχει βρεί σκούρα», «ηττάται» κτλ…, όπως διατυμπανίζει συνεχώς η αμερικανόδουλη προπαγάνδα στα κανάλια από το πρωί ως το βράδυ;

Μες στον ορυμαγδό της προπαγάνδας που ακολούθησε για τις υποτιθέμενες «νίκες» του ουκρανικού στρατού στο Χάρκοβο, στα σημεία δηλαδή που υποχώρησε ανενόχλητος ο ρωσικός στρατός, τις γελοιότητες του Forbes για σενάρια εισβολής του ουκρανικού στρατού στη Ρωσία, αυτό ξεχάστηκε, όπως ξεχάστηκε και η δήλωση του Ζελένσκι ότι ο Μακρόν του ζήτησε να κάνει εδαφικές παραχωρήσεις. Ας πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή.

Στις 9 Δεκέμβρη το 2021 η Μαρία Ζαχάροβα, εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας κατηγορεί την Ουκρανία ότι μεταφέρει στρατιωτικές δυνάμεις και βαριά όπλα στη πρώτη γραμμή του μετώπου στο Ντονμπάς -στη σύγκρουση που διεξάγεται μεταξύ των φιλορώσων αυτονομιστών και το στρατό της Ουκρανίας που έχει αρχίσει από το 2014- παραβιάζοντας τη συμφωνία του Μινσκ. Το ρεπορτάζ του ΑΠΕ που αναπαράγουν τα ΝΕΑ εκείνη την ημέρα αναφέρεται στις δηλώσεις της.

Ο ρωσικός στρατός εισέβαλε στην Ουκρανία από βόρεια, νότια και ανατολικά στις 24 Φλεβάρη. Αποδεκάτισε την ουκρανική αεροπορία και επικράτησε στον αέρα. Οι μαζικές μετακινήσεις ουκρανικών στρατευμάτων σε ουκρανικά εδάφη προηγήθηκαν της ρωσικής εισβολής. Η προέλαση σε ανοιχτό έδαφος θα αντιμετωπιζόταν αμέσως από την ρωσική αεροπορία. Κατά την εισβολή του ρωσικού στρατού ο ουκρανικός στρατός πήρε θέσεις μάχης σε οχυρωμένες θέσεις εντός πόλεων και στα χαρακώματα στο ανοιχτό έδαφος του Ντονμπάς, όπου βρισκόταν εξαρχής. Ο ουκρανικός στρατός που αναμετριέται με τους ρώσους εισβολείς και τους φιλορώσους αυτονομιστές εδώ και βδομάδες στο Ντονμπάς είναι οι δεκάδες χιλιάδες ουκρανοί στρατιώτες (μπορεί να ξεπερνούν τους 100 χιλιάδες) που επιστρατεύτηκαν από τον Δεκέμβρη και σχημάτιζαν έκτοτε εντατικά οχυρώσεις και χαρακώματα και εξοπλίζονταν με ισχυρά αντιαρματικά από το χώρες του ΝΑΤΟ, πρώτα και κύρια τη Μεγάλη Βρετανία και τις ΗΠΑ μέχρι την εισβολή της Ρωσίας στις 24 Φλεβάρη του 2022. Στη πρώτη φάση της εισβολής πέρα από την επικράτηση στη Χερσώνα, τη Μελιτόπολη και τη Μαριούπολη ο ρωσικός στρατός απομόνωσε τους δεκάδες χιλιάδες ουκρανούς στο Ντονμπάς από τον ανεφοδιασμό τους. Αυτό, που, θα ήταν σχεδόν απίθανο να καταλάβουμε στην αρχή του πολέμου (το σχέδιο στρατηγικής των Ρώσων εισβολέων), φαίνεται ξεκάθαρα σήμερα, άσχετα αν το ρωσικό επιτελείο είχε και άλλους στόχους που πιθανόν να ναυάγησαν στην αρχική φάση του πολέμου (π.χ. να μην καθυστερήσει τόσο πολύ να καταλάβει την Μαριούπολη και να συνεχίσει δυναμικά στην κατάληψη της Οδησσού).

Δεν μπορεί το ρωσικό επιτελείο στρατού να μην γνώριζε ότι ο ουκρανικός στρατός ενίσχυε τις οχυρώσεις του εντός του Κιέβου. Με 40-50 χιλιάδες δεν καταλαμβάνονται πόλεις εκατομμυρίων, όπως η πόλη του Κιέβου. Αυτό που στη πραγματικότητα έκανε ο ρωσικός στρατός γύρω από τον Κίεβο ήταν να ανακόψει τον ανεφοδιασμό όλων των υπόλοιπων ουκρανικών μεραρχιών σε Νότο και Ανατολή, να ανατινάξει τις αποθήκες καυσίμων και να εξαντλήσει όσα περισσότερα πολεμοφόδια του Κιέβου. Η πολιορκία του Κιέβου ήταν ένας αντιπερισπασμός για να προωθηθούν οι δυνάμεις στο Νότο και Ανατολικά, καταλαμβάνοντας όλα τα καίρια σημεία στο έδαφος των νεοτσαρικών βλέψεων, στη λεγόμενη «Νοβοροσίγια».

Η δημόσια έκκληση του Πούτιν τις πρώτες μέρες της εισβολής προς τον ουκρανικό στρατό να ρίξει την κυβέρνηση, απευθυνόταν κυρίως στο ρωσικό ακροατήριο. Ο πόλεμος αυτός θα κρατούσε καιρό. Αυτό το ήξερε το ρωσικό επιτελείο. Επρεπε, όμως, να το κρύψει από τον ρωσικό λαό που υπομένει την άμεση φτωχοποίηση από τις κυρώσεις, τον διάχυτο πληθωρισμό που φέρνει στους ρώσους εργάτες η έκτακτη στρατιωτικοποίηση της οικονομίας (άσχετα με τη διακύμανση της συναλλαγματικής ισοτιμίας του ρουβλιού, η αγοραστική δύναμη του ρουβλιού μέσα στη χώρα μειώνεται λόγω των έκτακτων πολεμικών συνθηκών που μειώνουν την παραγωγή, και τις εισαγωγές βασικών αγαθών, πλήττοντας πρώτα και κύρια τα φτωχά εργατικά και λαϊκά μισθωτά στρώματα) και βέβαια τους νεκρούς ρώσους στρατιώτες που μετά από τρεις μήνες σε μάχες σώμα με σώμα είναι σίγουρα δεκάδες χιλιάδες.

Από τη στιγμή που ο ουκρανικός στρατός δεν έριχνε την κυβέρνηση και ακολουθούσε αντίσταση από τους ουκρανούς που στρατεύονται κάτω από το λάβαρο του ουκρανικού εθνικισμού, η ρωσική προεδρία θα έκανε έκκληση στο μεγαλορωσικό εθνικισμό, καλώντας το λαό να εγερθεί στο ύψος της «ιστορικής του αποστολής», να «αποναζιστικοποιήσει» την Ουκρανία, «αναμορφώνοντας» όσους έχουν… παρασυρθεί.  

Η προέλαση του ρωσικού στρατού δεν έχει ανακοπεί στο Ντονμπάς. Καθυστερεί γιατί οι οχυρωμένες ουκρανικές δυνάμεις διέθεταν εξαρχής ισχυρά όπλα. Αργά πλην σταθερά οι ουκρανοί υποχωρούν και χάνουν εδάφη. Χωρίς ανεφοδιασμό, ο ουκρανικός στρατός στο Ντονμπάς είναι καταδικασμένος σε ήττα. Ο στρατός αυτός περικυκλώνεται σε έναν θύλακα-παγίδα. Διαβάζουμε από ρεπορτάζ του Reuters στις 25 Μάη:

«Το ανατολικότερο τμήμα του θύλακα του Ντονμπάς που ελέγχεται από την Ουκρανία, η πόλη Σιεβιεροντονέτσκ στην ανατολική όχθη του ποταμού Σιβέρσκι Ντονέτς και το δίδυμο του Λισιάνσκ στη δυτική όχθη, έχουν γίνει το κομβικό πεδίο μάχης εκεί. Οι ρωσικές δυνάμεις προχωρούσαν από τρεις κατευθύνσεις για να τις περικυκλώσουν.»

Μάλιστα στο ίδιο άρθρο του Reuters, εκπρόσωπος του Υπουργείου Αμυνας της Ουκρανίας, o Ολεξάντρ Μοτιουζάνικ αναφέρει:

«Η κατάσταση στο (ανατολικό) μέτωπο είναι εξαιρετικά δύσκολη γιατί η μοίρα αυτής της χώρας ίσως κρίνεται (εκεί) αυτή τη στιγμή».

Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν, γιατί οι αμερικανοί ζητούν εκεχειρία. Γιατί δεν νικά ο ουκρανικός στρατός στο Ντονμπάς. Γιατί προσπαθούν να ανεφοδιάσουν τον στρατό του Ντονμπάς. Γιατί θέλουν να κερδίσουν χρόνο και να σταματήσουν την προέλαση του ρωσικού στρατού.

Στον αντίποδα των βρετανικών και αμερικανικών επιδιώξεων, τόσο η ιμπεριαλιστική Γερμανία, όσο και η ιμπεριαλιστική Γαλλία από τον περασμένο Ιούνη του 2021 επιζητούσαν διακαώς επανέναρξη του διαλόγου με τη Ρωσία, ξεχνώντας την προσάρτηση της Κριμαίας. Ο γερμανικός ιμπεριαλισμός, όπως και ο γαλλικός ιμπεριαλισμός δεν είναι διατεθειμένοι να στηρίξουν τις τυχοδιωκτικές περιπέτειες του θείου Σαμ στην Ουκρανία. Το γερμανικό μονοπωλιακό κεφάλαιο είχε είκοσι χρόνια τώρα στενότατες σχέσεις συνεργασίας στον τομέα της ενέργεια. Η Ρωσία παραμένει πρώτη χώρα στην εξαγωγή πετρελαίου στην Ευρώπη. Και βέβαια εκτός του πετρελαίου υπάρχει και το φτηνό ρωσικό φυσικό αέριο απ’ το οποίο εξαρτάται σημαντικά η Γερμανία.

Ο Μακρόν ήδη έχει ρίξει τους «κάρφαρους» εναντίον της πολιτικής των ΗΠΑ. Δημόσια είπε στις 9 Μάη ότι η Ρωσία δεν πρέπει να ταπεινωθεί και φρόντισε την ίδια μέρα με τον τρόπο του να ξεκαθαρίσει ότι η Ουκρανία ανήκει στη «ευρεία πολιτική οικογένεια» της Ευρώπης, αλλά δεν πρόκειται να ενταχθεί άμεσα στη ΕΕ. Στις 13 Μάη ο Ζελένσκι δήλωσε δημόσια σε συνέντευξή του ότι ο Μακρόν του ζήτησε να κάνει εδαφικές παραχωρήσεις στους Ρώσους.

Εκπρόσωπος της γαλλικής προεδρίας απάντησε άμεσα:

«Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν έχει συζητήσει ποτέ τίποτα με τον Βλαντιμίρ Πούτιν χωρίς τη συμφωνία του Προέδρου Ζελένσκι και ποτέ δεν ζήτησε από τον Πρόεδρο Ζελένσκι οποιαδήποτε παραχώρηση. Πάντα έλεγε ότι εναπόκειται στους Ουκρανούς να αποφασίσουν τους όρους των διαπραγματεύσεών τους με τους Ρώσους».

Προσοχή στη διατύπωση, ο εκπρόσωπος της γαλλικής προεδρίας, δεν αρνήθηκε ότι ο Μακρον δεν έχει συζητήσει με τον Πούτιν ανακωχή και ειρήνευση με αντάλλαγμα εδαφικές παραχωρήσεις στην Ουκρανία. Αρνήθηκε ότι αν το έκανε αυτό, το έκανε με δική του πρωτοβουλία, αλλά αποκλειστικά κατόπιν συμφωνίας με τον Ζελένσκι.

Το παζάρι έχει ήδη αρχίσει για τη λήξη του πολέμου και την ματέπειτα κατάσταση. Ο ρωσικός ιμπεριαλισμός θέλει να φτάσει στις διαπραγματεύσεις, έχοντας εξασφαλίσει πρώτα όσα περισσότερα εδάφη γίνεται. Οι αμερικανοί προσπαθούν να εξοπλίσουν τους ουκρανούς, προκειμένου οι τελευταίοι να αντέξουν, αλλά η κατάσταση στο μέτωπο δεν είναι ευνοϊκή για κάτι τέτοιο. Οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές απλώς θέλουν να λήξει ο πόλεμος και να συνεχίσει η οικονομική συνεργασία με τη Ρωσία ανεμπόδιση. Η κατακραυγή από τη σφαγή (πραγματική ή μη) στη Μπούτσα έχει ήδη ξεχαστεί.  

 

 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Aτρόμητη παλαιστίνια περιγράφει την κατάσταση στη Γάζα

Η Παλαιστινιακή Αντίσταση επιφέρει σημαντικές απώλειες στη σιωνιστική κατοχή

Νενέκοι του σιωνιαζισμού σας μιλάει ο εθνικός μας ποιητής