Ενα σύντομο σχόλιο για μια άσχετη αλληλογραφία στη σημερινή συγκυρία
Απ' το τέλος της δεύτερης ταινίας του τριλογίας του Μαξίμ. Ο μπολσεβίκος Μαξίμ αναλαμβάνει να στήσει παράνομη οργάνωση στο μέτωπο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Μες στο τραίνο τοποθετεί στις καπότες των συφάνταρών του παράνομες προκηρύξεις ενάντια στον άδικο πόλεμο. Μες στη παραζάλη των ημερών πέραν από τους καθαρόαιμους πουτινόπληκτους, εμφανίστηκε ένα αδιόρατο ρεύμα που αναμηρυκάζει τα γράμματα του Νίκου Ζαχαριάδη για τη στάση των ελλήνων κομμουνιστών απέναντι στην ιταλική εισβολή. Δεν αναφέρομαι στην ΟΑΚΚΕ. Αναφέρομαι σε ανθρώπους που έχουν πάθει πολιτική σύγχυση και δεν αντιλαμβάνονται την ουσιώδη διαφορά του 1940 με το 1914 ή το 2022. Ξεκινάμε από τα βασικά. Το 1940 η προλεταριακή επανάσταση είχε εξαπλωθεί στο 1/6 του πλανήτη. Ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας σε εξαρτημένες χώρες έναντι του ιμπεριαλιστή εισβολέα λειτουργούσε ως άμεση εφεδρεία του σοβιετικού προλεταριάτου. Η Τρίτη Διεθνής είχε καθορίσει πολύ νωρίς τα καθήκοντα αυτά, και είχε διαφοροποιήσει μάλιστα τη στάση των κ...
