ΒlackRock - η κορυφή του αμερικανικού χρηματιστικού κεφαλαίου

 

Λάρυ Φίνκ ο ιδρυτής και διοικητής της Μπλάκροκ

Η ιστορία των μονοπωλίων συνδυάζεται με την ιστορία των καρτέλ ατσαλιού και άλλων σημαντικών πρώτων υλών των ΗΠΑ όπως άνθρακα, γενικά βιομηχανιών εξόρυξης καθώς και της ηλεκτροβιομηχανίας και των σιδηροδρόμων που συνδέθηκαν με τη μεγάλη επανάσταση στη βιομηχανία αρχές του εικοστού αιώνα. Ανάμεσα στη κορυφή των μονοπωλητών φιγουράρει ο... εθνικός...ευεργέτης τραπεζίτης Μόργκαν που συνένωσε εκατοντάδες μεγάλα καρτέλ σε ορισμένα από τα μεγαλύτερα μονοπώλια των ΗΠΑ υπό τη δική του καθοδήγηση. 

Ο μονοπωλιακός καπιταλισμός είναι ο σύγχρονος καπιταλισμός; ο καπιταλισμός που περιέγραψε ο Λένιν στο βιβλίο του. Οπως και εκείνη την εποχή, έτσι και σήμερα, οι μεγάλοι ολιγάρχες του πλούτου θέλουν να κρύψουν ποιος πραγματικά κυβερνά τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές χώρες και κατά προέκταση ποιοι κινούν τα νήματα κατά τον διαμοιρασμό του πλανήτη σε σφαίρες επιρροής. To μεγάλο ιστορικό αφήγημα της αστικής τάξης σβήνει τους Ροκφέλερ και τους Μόργκαν από την ιστορία της εκβιομηχάνισης των ΗΠΑ, την ανάδειξή του αμερικανικού ιμπεριαλισμού σε μια ισχυρή δύναμη διαμοιρασμού του πλανήτη, και μας παρουσιάζει τον ελεύθερο ανταγωνισμό, που είχε ήδη εξαφανιστεί στο τέλος του 19ου αιώνα, ως την κύρια πηγή του "αμερικανικού θαύματος".

Το αμερικανικό σταρ σύστεμ παραλαμβάνει τη σκυτάλη και μας βομβαρδίζει νυχθημερόν με τα κουτσομπολιά των δήθεν πλουσιότερων ανθρώπων: ιντερπρενιέρς που αναδείχθηκαν στα τεχνολογικά μονοπώλια (Microsoft, Google, Facebook, Amazon, Apple) και διαθέτουν ένα 10%-15% των μετοχών αυτών των εταιριών με την υψηλότερη κεφαλαιοποίηση του πλανήτη. Αλλά δεν είναι αυτοί που κατέχουν την μεγαλύτερη ιδιοκτησία μέσων παραγωγής, και γενικά μεγάλων και σημαντικών επιχειρήσεων στον πλανήτη. Κάθε άλλο. Αυτοί είναι απλώς "μπροστινοί" ιντερπρενιέρς που δεν απέκτησαν τυχαία την ισχυρότερη κεφαλαιοποίηση στον πλανήτη, επειδή απλώς επικράτησαν στις διεθνείς αγορές και πολλαπλασίασαν τα κέρδη τους από τις πωλήσεις τους. Κάποιος τους δάνεισε και τους δάνεισε με τους πιο ευνοϊκούς όρους της αγοράς. Κι αυτός ο κάποιος λέγεται χρηματιστικό κεφάλαιο των ΗΠΑ. Και ο δανεισμός αυτός έγινε με πολλούς τρόπους, όχι μόνο με ευνοϊκά δάνεια, αλλά και σημαντική συμμετοχή στην αύξηση τους μετοχικού τους κεφαλαίου. Η εκτίναξη των big tech ξεκίνησε μετά το 2010.

Το 2007  24 χρηματιστικοί κολοσσοί των ΗΠΑ ήταν ανάμεσα στις πρώτες 50 μονοπωλιακές επιχειρήσεις των ιμπεριαλιστικών χωρών που συγκέντρωναν τις περισσότερες μετοχές σε ένα δίκτυο 43.000 πολυεθνικών που αγκαλιάζει όλο τον πλανήτη μέσω του συστήματος της συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο θυγατρικών, εγγονών και διασυνδεδεμένων πολυεθνικών επιχειρήσεων. Το εκπληκτικό, βέβαια, σε αυτή την τεράστια συγκέντρωση ιδιοκτησίας, είναι ότι οι επικεφαλής των 24 αμερικανικών χρηματιστικών κολοσσών έχουν ελάχιστη ίδια κεφαλαιοποίηση σε σχέση με το κεφάλαιο που πραγματικά ελέγχουν μέσω του συστήματος συμμετοχής. Με μερικά εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια ίδια κεφάλαια ελέγχουνε μετοχές αξίας μερικών δεκάδων τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Αυτό ακριβώς συνέβαινε και την εποχή του Λένιν, με τη διαφορά ότι τα απόλυτα μεγέθη πλέον είναι τρομακτικά.

Ανάμεσα στους συκεκριμένους 24 χρηματιστικούς κολοσσούς των ΗΠΑ που έλεγχαν τμήμα του πλανήτη του 2007 έλειπε μια επιχείρηση: H ΒlackRock. Η ΒlackRock είναι σήμερα ο μεγαλύτερος διαχειριστής επενδύσεων του πλανήτη. Επίσημα εμφανίζει να διαχειρίζεται 10 τρισεκατομμύρια δολάρια, 10 τρισεκατομμύρια που διαχέονται σε μετοχές στις μεγαλύτερες γνωστές επιχειρήσεις όλου του πλανήτη. Η τρομακτική αυτή συγκέντρωση ιδιοκτησίας πια δεν μπορεί να κρυφτεί όπως το 2007, όπου οι μεγάλες τράπεζες κρύβονταν πίσω από μικρότερα, ποικιλώνυμα funds. Η BlackRock εμφανίζεται επίσημα ως μέτοχος με το όνομά της.

Η τρομακτική αυτή συγκέντρωση πλούτου δεν έχει μείνει απαρατήρητη. Τα βίντεο πλέον που παρουσιάζουν την ισχύ της BlackRock πολλαπλασιάζονται στο youtube και γίνονται viral. Η ΒlackRock δεν έχει μετοχές μόνο σε εμπορικές, βιομηχανικές, τραπεζικές επιχειρήσεις. Εχει μετοχές σε όλα τα μεγάλα μίντια των ΗΠΑ. Και ξαφνικά το ξεφτιλισμένο Reuters, ανακοινώνει ότι αυτά είναι fake news, γιατί τα χρήματα αυτά ανήκουν σε καπιταλιστές που επενδύουν, στους πελάτες της BlackRock.

Μα για μια στιγμή. Τα χρήματα αυτά τα πάρκαραν εκατοντάδες χιλιάδες καπιταλιστές και μεγάλοι χρηματιστικοί όμιλοι στη BlackRock, εξουσιοδοτώντας την να τα διαχειριστεί ΕΝ ΛΕΥΚΩ. Η BlackRock έχει την αποκλειστικότητα στη διαχείρισή τους. Οταν διαχειρίζεσαι μετοχές αξίας 10 τρισεκατομμυρίων δολαρίων και δικτυώνεσαι μέσω θυγατρικών και διασυνδεδεμένων εταιριών σε πολλαπλάσιες μετοχές, όταν διαθέτεις στελέχη ΔΙΚΑ ΣΟΥ ως BlackRock στα διοικητικά συμβούλια αυτών των επιχειρήσεων, όταν συμβάλλεις καίρια πια λόγω του όγκου της ιδιοκτησίας που ελέγχεις σε καίριες αποφάσεις που αφορούν τη διεθνή αγορά, τότε ποιους πελάτες μας τσαμπουνάτε;;; Προφανώς και οι βασικοί πελάτες της BlackRock, αυτοί που κινούν τα νήματα, ή τα κινούσαν στην αρχική της εκτίναξη, ως ένα βαθμό ακόμη και σήμερα, ήταν οι υπαρκτοί χρηματιστικοί κολοσσοί του 2007, όχι μεσαίοι και μεγάλοι καπιταλιστές του πλανήτη που πάρκαραν τα χρήματά τους. Αυτοί ακολούθησαν όταν άρχισαν να βλέπουν την εκτίναξη της BlackRock. Στο βαθμό που η BlackRock δεκαπλασίασε αυτό τον πλούτο μέσα σε 10 χρόνια σε 10 τρισεκατομμύρια, ο Λάρυ Φίνκ, μπορεί ήδη να είναι ένας νέος Morgan, παρότι ο ίδιος εμφανίζεται να έχει επίσημα μετοχές αξίας 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων και η BlackRock ίδια κεφάλαια μόνο ...100 δισεκατομμύρια δολάρια..

Ο Λάρυ Φινκ ήταν ένας οικονομολόγος που αναδείχθηκε τη δεκαετία του 80 και του 90 στην τιτλοποίηση των ενυπόθηκων δανείων αγοράς κατοικίας (mortgage-backed securities). Και ήταν από τους πρώτους που έφτιαξαν τα γνωστά παράγωγα που το 2008 έσκασαν στο αμερικανικό χρηματιστήριο σα γιγαντιαία φούσκα, παρασύροντας τη Λίμαν Μπράδερς και εκατοντάδες κολοσσούς που χρειάζονταν άμεσα χρηματοδότηση από τον κρατικό κορβανά για να καλύψουν τις χασούρες τους. Ο Λάρυ ήταν ο δημιουργός του επενδυτικού προϊόντος πάνω στο οποίο σήμερα στηρίζεται το χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ, των χρηματιστηριακών τίτλων των ενυπόθηκων δανείων αγοράς κατοικίας και βέβαια ο τερατουργός των παραγώγων ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων υψηλού ρίσκου.

Μεγάλο μέρος του χαρτοφυλακίου των αμερικανικών τραπεζών σήμερα είναι τίτλοι ενυπόθηκων δανείων αγοράς κατοικίας Η χρηματιστικοποίηση της αγοράς κατοικίας ενίσχυσε το αμερικανικό χρηματοπιστωτικό σύστημα, πλην, όμως μεταβίβασε τεράστια ρίσκα στις τράπεζες σε περίπτωση κρίσης. Η απότομη αύξηση των επιτοκίων της FED έχει οδηγήσει σε τεράστιες απώλειες σε σημαντικό τμήμα αυτών των τίτλων. Απλώς οι τράπεζες δεν καταγράφουν τις απώλειες επίσημα στους ισολογισμούς τους. Δεν παραβιάζουν κανέναν νόμο. Ολα είναι καθόλα νόμιμα. Αν κατέγραφαν τις απώλειες, αρκετές θα είχαν ήδη χρεοκοπήσει. Οι απώλειες καταγράφονται μόνο αν οι τράπεζες αναγκαστούν να ρευστοποιήσουν αυτούς τους τίτλους, τότε θα φανεί η πραγματική τιμή αγοράς τους. Θα δούμε σε άλλο σημείωμα πως η FED αναπόφευκτα θα αρχίσει να τυπώνει κι άλλο χρήμα (ήδη έχει αρχίσει) για να καλύψει αυτές τις χασούρες που με απλούς υπολογισμούς στα μεγέθη που έχουν δηλώσει ξεπερνάνε τα ίδια κεφάλαια των τραπεζών.  

Συνεχίζεται