Οι περιφερειακές τράπεζες στις ΗΠΑ καταρρέουν απότομα από 1η Μάη

 Κατάρρευση της κεφαλαιοποίησης των περιφερειακών τραπεζών των ΗΠΑ σε δυο μέρες, Πρώτη και Δεύτερη Μάη.

Η First Republic δεν ήταν αλλη μια κακιά στιγμή, όπως θέλουν να την παρουσιάσουν τα παπαγαλάκια του αστικού τύπου. Δεν ήταν κάποιοι ηλίθιοι τραπεζίτες που επένδυσαν σημαντικό τμήμα του χαρτοφυλακίου τους σε ομόλογα και την πάτησαν, επειδή δεν ήξεραν από τραπεζικά οικονομικά. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα των ΗΠΑ καταρρέει και ο λόγος είναι ότι αυξήθηκαν απότομα τα επιτόκια μέσα σε λίγους μήνες. Ολες οι τράπεζες, από τις μικρότερες ως τις μεγαλύτερες, τους κολοσσούς του χρηματιστικού κεφαλαίου έχουν σκουπίδια στα χαρτοφυλάκιά τους: είτε ομόλογα, είτε τίτλους ενυπόθηκων δανείων αγοράς κατοικίας (mortgage-backed securities), χαρτιά που στηρίζουν από τη δεκαετία του 90 το αμερικανικό χρηματοπιστωτικό σύστημα. 

Οταν επένδυες πριν ένα χρόνο τμήμα των καταθέσεων των πελατών σου ή τμήμα του κεφαλαίου σου σε ομόλογα ή τίτλους ενυπόθηκων δανείων αγοράς κατοικίας (mortgage-backed securities), σήμερα τμήμα του ενεργητικού σου σε τιμή αγοράς υπολείπεται 10-20%, ίσως και παραπάνω, της ονομαστικής αξίας των χρεογράφων. Το ποσό εξαρτάται από τη διάρκεια των χρεογράφων αυτών. Θα δούμε αναλυτικά εκτιμήσεις στα νούμερα από μελέτες αμερικανικών πανεπιστημίων σε επόμενο σημείωμα που υποδεικνύουν ότι σε κρίση ρευστότητας, όταν δηλαδή θα πρέπει να εξαργυρωθούν στιγμιαία αυτά τα χαρτιά για να λάβουν ρευστό οι τράπεζες, οι συνολικές απώλειες των αμερικανών τραπεζών θα είναι πάνω από τα ίδια τα κεφάλαιά τους!  

Ακολουθεί η πτώση μέσα σε δυο μέρες της κεφαλαιοποίησης ορισμένων εκ των βασικότερων περιφερειακών τραπεζών των ΗΠΑ.Western Alliance -18%. Zions -11%, Charles Schwab -3.84%

Η FED αύξησε απότομα τα επιτόκια προκειμένου να ελέγξει τον πληθωρισμό που η ίδια δημιούργησε. Τα μεγέθη της προσφοράς χρήματος (M2) είναι ξεκάθαρα επ' αυτού. Τα μηδενικά επιτόκια της FED και η ποσοτική χαλάρωση με την οποία οι τράπεζες ξεφορτώνονταν ομόλογα που αγόραζε η FED ΜΕ ΤΥΠΩΜΑ ΧΡΗΜΑΤΟΣ, οδήγησαν στον πληθωρισμό. Για τον ίδιο λόγο έχουμε και στην Ευρώπη πληθωρισμό. Πληθωρισμός υπήρχε και πριν, το 2013, όταν ακολουθείτο ποσοτική χαλάρωση παρότι δεν καταγραφόταν από τους επίσημους δείκτες του CPI, αλλά μετά την πανδημία γιγαντώθηκε, θυμίζοντας πια τη δεκαετία του 70. Ως ένα βαθμό περιοριζόταν από τις καταρρεύσεις των τιμών των πραγματικών μέσων παραγωγής (υποτίμηση σταθερού κεφαλαίου) λόγω της κρίσης του 2008-2009 που ακόμη δεν είχε κοπάσει. O πληθωρισμός αυτός δεν πρόκειται να σταματήσει: θα υποχωρεί και θα αυξάνει κατά κύματα. Θα χρειαστεί πάνω από δεκαετία, όμως, για να επιστρέψει σε επίπεδα κοντά στο 2019, αφού η νέα κρίση που έχει ήδη κάνει την εμφάνισή της και απότομα οξύνεται, έχει κάνει πρώτα τον κύκλό της.

Τα επιτόκια δανεισμού βρίσκονται στα τάρταρα δυο δεκαετίες τώρα, γιατί το γενικό ποσοστο κέρδους της οικονομίας των ΗΠΑ βρίσκεται σε ιστορικό χαμηλό. Είναι η πτωτική τάση του ποσοστού κέρδους που περιέγραψε ο Μαρξ στον Τρίτο Τόμο του Κεφαλαίου και όπως έδειξε στον ίδιο τόμο του Κεφαλαίου το μέσο επιτόκιο σε μια περίοδο εξέτασης δεκαετίας θα βρίσκεται πάντα κάτω από αυτό, αφού εξαρτάται από το ποσοστό του τόκου στο ίδιο το κέρδος των επιχειρήσεων που επένδυσαν (το κέρδος προ τόκου μετά την αφαίρεση απόσβεσης σταθερού και δαπάνης μεταβλητού κεφαλαίου), λαμβάνοντας πρώτα δάνεια. Αν η επένδυση γινόταν χωρίς δανεικά κεφάλαια το επιτόκιο θα ήταν μηδενικό. Αν η επένδυση γινόταν εξολοκλήρου με δανεικά κεφάλαια το επιτόκιο θα ήταν το ποσοστό κέρδους. Εξορισμού, λοιπόν, το επιτόκιο μεσοσταθμικά σε μια δεκαετία δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο από το ποσοστό κέρδους, παρά τις διακυμάνσεις του προσωρινά πάνω από αυτό για λόγους που έχουν να κάνουν με τη ζήτηση σε δανείσιμα κεφάλαια σε ξεχωριστές φάσεις της απαπαραγωγής του παραγωγικού και εμπορικού κεφαλαίου (ύφεση, κρίση, αναζωογόνηση, άνθιση). 

Οσο μικρότερο είναι το ποσοστό κέρδους, τόσο δυσκολεύει η κερδοφορία για κεφάλαια ίδιας επένδυσης. Οπως έχουμε δείξει στο μπλογκ, με -δικό της ντοκουμέντο- η FED έχει δείξει από τον περασμένο Σεπτέμβρη ότι το 1/3 της κερδοφορίας των αμερικανικών μονοπωλίων οφειλόταν δυο δεκαετίες τώρα στα χαμηλά εποτόκια δανεισμού και στη χαμηλή φορολογία.

Stay Tuned