O μικροαστικός εθνικισμός και η θεωρία της "καθαρότητας"
Οι αριστεροί λιακοπουλικοί εκμεταλλεύονται μια περίοδο μακράς κινηματικής άπνοιας που ξεκίνησε απότομα από το 2011, μια μακρά περίοδο κατά την οποία το διάβασμα μαρξιστικών βιβλίων έχει γίνει σπορ για λίγους. Δυστυχώς κυριαρχεί το "ό,τι αρπάξουμε από το φου-μπού", ούτε καν από ιστοσελίδες ενημέρωσης ή εφημερίδες. Φτάσαμε, λοιπόν, σήμερα την εποχή που οξύνεται απότομα ο ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός στον πλανήτη, να υπάρχουν φωστήρες που διαστρεβλώνουν τόσο κατάφωρα τον Λένιν χωρίς καμία τσίπα. Στο παρελθόν ούτε που θα διανοούνταν να το κάνουν αυτό, γιατί όλοι θα τους έπαιρναν στο ψιλό.
Κόβουν-ράβουν τα κείμενα του Λένιν στα οποία υπερασπίζεται σε χώρες μισοαποικιακές και αποικιακές, -όπως ήταν η Κίνα της εποχής του- το σύνθημα της υπεράσπισης της πατρίδας κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου και σου λένε να, ο Λένιν έλεγε ότι σε περίπτωση επίθεσης της Κίνας εναντίον της Βρετανίας, οι συνειδητοί προλετάριοι θα έπρεπε να είναι αναμφίβολα με την επιτιθέμενη υποδουλωμένη Κίνα, να πάρουν θέση σε αυτή την περίπτωση υπέρ του καταπιεζόμενου έθνους.
Ναι αναμφίβολα αυτό θα έπρεπε να γίνει την εποχή του Λένιν, γιατί η Κίνα ήταν μια κατακρεουργημένη-ημιφεουδαρχική χώρα στο κουφάρι της οποίας ασελγούσαν οι δυτικοί ιμπεριαλιστές, διαμοιράζοντάς την σε σφαίρες επιρροής και επιτροπείας με κινέζους πολέμαρχους-διοικητές που υποτάσσονταν πλήρως σε ξένους δυνάστες. Εχει η σημερινή ιμπεριαλιστική Κίνα, η μεγαλύτερη βιομηχανική ατμομηχανή του πλανήτη καμία σχέση με την Κίνα της εποχής του Λένιν; Προφανώς και όχι. Σήμερα η Παλαιστίνη είναι μια χώρα κατακρεουργημένη και υποδουλωμένη, μια χώρα για την οποία ισχύουν όλα όσα έλεγε ο Λένιν, μια χώρα για την οποία αν δεν ενδιαφέρεσαι για τον αγώνα του λαού της τότε αυτομάτως είσαι σοσιαλσοβινιστής, σοσιαλιστής στα λόγια σοβινιστής στη πράξη, στηρίζοντας την καταπίεση από το ισραηλινό κράτος και τους ιμπεριαλιστές που το στηρίζουν.
Αν στηρίζεις, όμως, την Κίνα σήμερα και τα μονοπώλιά της, αν κρύβεις την υπερεκμετάλλευση του προλεταριάτου της Κίνας από το κινέζικο καθεστώς προς όφελος των κινεζικών και δυτικών μονοπωλίων δεν είσαι τίποτε άλλο από μικροαστός εθνικιστής. Εχεις πετάξει τον μαρξισμό στα σκουπίδια και αναζητάς να μπλέξεις με έναν εναλλακτικό τρόπο στη ρεάλ πολιτική της άρχουσας τάξης. Γιατί στην εξαρτημένη μας χώρα, πάντα όσοι ήθελαν να μπλέξουν με την αστική πολιτική, έπρεπε να διαλέξουν ξένο πάτρωνα.
Στην ουσία η πολιτική που προκρίνουν οι αριστεροί λιακοπουλικοί (=μικροαστοι εθνικιστές) δεν διαφέρει σε τίποτα από την πολιτική που ακολουθούσε ο Λασάλ όταν παρασκηνιακά διαπραγματευόταν με την πρωσική δυναστεία την στήριξη στις εθνικιστικές βλέψεις της Πρωσίας με αντάλλαγμα την νομιμοποίηση του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, τα προκλητικά, ατιμωτικά παζάρια που έκαναν στελέχη του ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη με τον Πάγκαλο προκειμένου το κόμμα να στηρίξει τις ψευτοεκλογές της δικτατορίας, παζάρια που διέλυσε ο Νίκος Ζαχαριάδης, όταν στην...προεκλογική συγκέντρωση πήρε ως νεαρό στέλεχος το λόγο, κατήγγειλε τη δικτατορία και κάλεσε σε αποχή από τις στημένες διεργασίες της δικτατορίας, παζάρια που ευοδώθηκαν στην Ισπανία από τον σοσιαλιστή Καμπαγιέρο όταν κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Πρίμο ντε Ριβέρα διαπραγματεύτηκε την νομιμοποίηση της UGT, της σοσιαλιστικής εργατικής ομοσπονδίας.
Αυτή τη πολιτική την παρουσιάζουν ως πολιτική της "μη καθαρότητας". Μπερδεύοντας την διεθνιστική θέση του Λένιν για τον διαχωρισμό που πρέπει να κάνουν οι επαναστάτες ανάμεσα στα καταπιεζόμενα από τον ιμπεριαλισμό έθνη και στα ιμπεριαλιστικά έθνη, για την υπεράσπιση του αγώνα του καταπιεζόμενου έθνους, ακόμη και αν επικεφαλής του αγώνα είναι η αστική τάξη του καταπιεζόμενου έθνους, σου λένε ότι στη ζωή τα πράγματα δεν ειναι "καθαρά", μπορούμε να διαλέξουμε και εμεις έναν πάτρωνα από την Κίνα, τη Ρωσία, να υποταχτούμε στην αστική της τάξη εκείνων των χωρών. Φτάνουν στο σημείο να σβήνουν όλη τη διασύνδεση ανάμεσα στην εθνικιστική περιχαράκωση των μειονοτικών του Ντονμπάς υπό την καθοδήγηση του ρωσικού ιμπεριαλισμού και να την βαπτίζουν "αντιφασιστικό αγώνα" ή αγώνα του "καταπιεζόμενου έθνους". Είναι μανούλες στη ψευτιά και την απάτη, αλλά τα ψέματα αυτά έχουν κοντά ποδάρια.
Το συνειδητό προλεταριάτο πρέπει να αναμετρηθεί αδυσώπητα με όλες αυτές τις θεωρήσεις αν θέλει να αποκτήσει καποια στιγμή επαναστατική συνείδηση. Και όσοι στρατευόμαστε στον αγώνα της εργατικής τάξης έχουμε καθήκον να αναμετριόμαστε με όλες τις θεωρίες που φέρνουν από το παράθυρο την υποταγή στην αστική τάξη και την ιμπεριαλιστική εξάρτηση.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου