Aν χρεοκοπήσει η Credit Suisse το ντόμινο στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα θα είναι γεγονός

 

Η παραπάνω φώτο είναι ο γράφος της διασύνδεσης 43.000 λεγόμενων "πολυεθνικών" επιχειρήσεων (βιομηχανικές, επορικές κτλ..) σε 116 χώρες με τους κολοσσούς του χρηματιστικού κεφαλαίου σε δεδομένα του 2007. Τα αποτελέσπατα προέκυψαν από την πρωτότυπη εργασία τριων ερευνητών (Stefania Vitali, James Glattfelder, Stefano Battiston) του ομοσπονδιακού ερευνητικού ινστιτούτου της Ελβετίας (ΕΤΗ) της Ζυρίχης που δημοσιεύτηκε το 2011, με αφορμή την διεθνή κρίση του 2009. Ο γράφος αυτός περιγράφει ακριβώς πως οι κολοσσοί του χρηματιστικού κεφαλαίου από 10 χώρες διαμοίραζαν τον πλανήτη σε σφαίρες επιρροής.

Στο γράφο βλέπετε την Lehman Brothers που χρεοκόπησε και την Credit Suisse που μαζί με την UBS ήταν από τους σημαντικότερους κολοσσούς του χρηματιστικού κεφαλαίου στην Ελβετία και από τους 50 σημαντικότερους του πλανήτη.Ολα αυτά τα έχουμε περιγράψει αναλυτικά σε άρθρο μας στο μπλογκ αυτό, 4 Ιούνη του 2022.

Αν χρεοκοπήει η Credit Suisse ο αντίκτυπος θα είναι άμεσος στις θυγατρικές που ελέγχει με το πολυδαίδαλο σύστημα της συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο θυγατρικών και εγγονών και δισέγγονων επιχειρήσεων (αυτα περιέγραφε και ο Λένιν, εμείς απλως βρήκαμε δεδομένα για σήμερα αντί να πετάμε τσιτάτα).

Τότε προκύπτει το εύλογο ερώτημα.

Γιατί δεν αγοράζει η UBS τη Credit Suisse και φέρνει προσκόμματα δήθεν για την τιμή εξαγοράς της μετοχής της που είναι στα τάρταρα;

Γιατί είναι χεσμένοι πάνω τους οι ευρωπαϊκοί αρμόδιοι θεσμοί;

Τα πράγματα είναι απλά. Οπως και στην περίπτωση της Lehman Brothers, το χαρτοφυλάκιο της Credit Suisse είναι γεμάτο σκουπίδια, αξίας εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων. Κανείς δεν γνωρίζει ακόμη τι σκουπίδια. Οι διαρροές από τους διοικητές της αποκλείουν ομόλογα αμερικανικα. Μπορεί να λένε αλήθεια, μπορεί και όχι.

Στην περίπτωση της Lehman Brothers ήταν παράγωγα συνδεδεμένα με ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια σε μια αγορά που ήταν φούσκα, παράγωγα αξίας εκατοντάδων δισεκατομμυρίων που κανείς δεν ήθελε να τα παραλάβει, εξαγοράζοντας την Lehman Brothers. Γι' αυτό και η UBS δεν την αγοράζει.

 Τα παράγωγα αυτά πια είναι ασήμαντα σε σχέση με το 2008 στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών.

Αραγε, μπορεί το ελβετικό κράτος με ένα ΑΕΠ περίπου ίσο ή λίγο μεγαλύτερο από τον συνολικό ισολογισμό της Credit Suisse (περίπου 500 δισεκατομμύρια δολάρια τώρα) να την εξαγοράσει ή να αγοράσει τη χασούρα της; Ούτε αυτό είναι σίγουρο. Προσοχή εδώ, αλλο ο συνολικός ισολογισμός της τράπεζας που περιλαμβάνει το παθητικό της (κυρίως καταθέσεις) και το ενεργητικό της (δάνεια που παρέχει, επενδύσεις σε διάφορους τίτλους και παράγωγα) και άλλο η κεφαλαιοποίηση της.

Μήπως τελικά τα σκουπίδια που έχει η Credit Suisse σχετίζονται με παράγωγα στην αγορά συναλλάγματος, και δη στην αγορά δολαρίων; Μήπως είχε ποντάρει σε φτηνό δολάριο σε συμβόλαια δισεκατομμυρίων δολαρίων που τώρα είναι σκέτα σκουπίδια; Αν ισχύει αυτό, ετοιμαστείτε για τρελό ντόμινο στις χρηματαγορές της Δύσης. Οχι μόνο γιατί διασυνδέεται η Credit Suisse με χιλιάδες επιχειρήσεις του πλανήτη. Αλλά γιατί το ίδιο πρόβλημα θα έχουν κι άλλοι κολοσσοί του χρηματιστικού κεφαλαίου στην Ευρώπη και σαφώς μικρότερες περιφερειακές τράπεζες.

Στο επόμενο θα τα πιάσουμε ολα αυτά αναλυτικά και θα τα συνδέσουμε με την μαρξιστική -λενινιστική πολιτική οικονομία, όπως κάνουμε πάντα

Εδώ δεν είμαστε αναθεωρητές....

και δεν μιλάμε για τον καιρό

Stay Tuned