To χρημαστιστήριο των ΗΠΑ στα πρόθυρα της κατάρρευσης

 

Η διακύμανση του S&P 500 δείκτη της χρηματιστηριακής αγοράς για τις 500 ισχυρότερες σύμφωνα με την κεφαλαιοποίησή τους εταιρίες των ΗΠΑ

Μαύρη Δευτέρα στα διεθνή χρηματιστήρια και δη στο αμερικανικό χρηματιστήριο. Γκρεμοτσάκισμα στη Wall Street. Τα δυτικά παπαγαλάκια, όμως, δεν μας λένε τι φταίει που ο δείκτης S&P 500 έχει πέσει 21% (πάνω από το 1/5) από την αρχή του χρόνου.

Στο πρώτο σημείωμα αυτού του μπλογκ έχουμε εξηγήσει αναλυτικά τι συμβαίνει.

Παραθέτουμε χαρακτηριστικό απόσπασμα:

"Η συνολική κεφαλαιοποίηση των εταιριών των ΗΠΑ (το άθροισμα όλων των τιμών των μετοχών των εισηγμένων εταιριών) ήταν στις 31 Δεκέμβρη του 2018 123,7% του αμερικανικού ΑΕΠ. Στις 30 Ιούνη του 2021 είχε εκτοξευτεί σε 198,4% του αμερικανικού ΑΕΠ!!! Η αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ (αφαιρώντας τον πληθωρισμό) ήταν 2,9% το 2018, 2,3% το 2019, -3,4% το 2020 λόγω της καραντίνας και 5,7% το 2021. Σε αυτή τη μετάβαση -μετά την άρση της καραντίνας- αρχίζει και η εκτίναξη της κεφαλαιοποίησης, η οποία βέβαια δεν ανταποκρίνεται σε αντίστοιχη αύξηση της κερδοφορίας ή της παραγωγής. Τα χαμηλά επιτόκια δανεισμού τροφοδότησαν το ράλι εκτίναξης στο χρηματιστήριο. Οι καπιταλιστές δανείζονταν για να αγοράσουν μετοχές. Το χρηματιστήριο των ΗΠΑ είναι πλέον μια τεράστια φούσκα που έχει αρχίσει από το Γενάρη του 2022 να...ξεφουσκώνει."

Η συνολική κεφαλαιοποίηση των ΗΠΑ ως ποσοστό του αμερικανικού ΑΕΠ

 

Τα χαμηλά επιτόκια δανεισμού σταμάτησαν τέλη του Απρίλη όταν ανακοινώθηκε η μείωση του αμερικανικού ΑΕΠ από την αρχή του χρόνου σε -1,5% για το πρώτο τρίμηνο. Αυτό το έκαναν γαργάρα τα δυτικά παπαγαλάκιa.

Η αμερικανική κεντρική τράπεζα δεν μπορούσε πια να κρατά το βασικό επιτόκιο δανεισμού χαμηλά, γιατί διακινδύνευε μια βαθύτατη κρίση με τρομακτικά υψηλό πληθωρισμό. Δεν σημαίνει ότι έχει αποφύγει ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Τόσο καιρό υπηρετούσε με τα χαμηλά επιτόκια δανεισμού τα βασικά αμερικανικά μονοπώλια που αξιοποιούσαν τα χαμηλά επιτόκια, για να δανείζονται υπέρογκα ποσά με τα οποία ενίσχυαν ανταγωνιστικότητά τους στην εξαγωγή κεφαλαίου στον πλανήτη με εξαγορά μετοχών. Αλλά το πετροδολάριο έχει κάποια όρια. Αν ξεπεραστούν εκτινάσσεται ο πληθωρισμός και βέβαια εκτινάσσεται η χρηματιστηριακή φούσκα.

Πιθανότατα ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός (και όχι μόνο) βρίσκεται μπροστά στην έναρξη μιας βαθύτατης οικονομικής κρίσης που θα συμπαρασύρει όπως το 2009 και όλες τις υπόλοιπες οικονομίες του πλανήτη.