αγαπητοί αναγνώστες του μπλογκ, οι "θεωρητικοί" μας έχουν χρεοκοπήσει ήδη

 

δεν βλέπουν καν ότι είμαστε πριν τη θύελλα και την οικονομική κατάρρευση. Μαύρα μεσάνυχτα, πέρα βρέχει. Ο μικροαστικός ξεπεσμός στο μεγαλείο του.

Ζούμε στα απόνερα του κινήματος, δυστυχώς.

Είναι δύσκολο να χτίσεις κύρος και να πείσεις. Θέλει να το κάνεις χρόνια και να πέφτεις μέσα στις αναλύσεις σου και στις προβλέψεις σου. Ειμαι σίγουρος ότι όσοι διαβάζετε τις απανωτές αναρτήσεις για την άμεση κρίση που έρχεται σε αυτό το μπλογκ, στο πίσω μέρος του μυαλού σας σκέφτεστε, ότι πάει αυτός, σάλταρε.

Θα σας βοηθήσω λοιπόν με 3 ονόματα, αστούς οικονομολόγους και μεγαλομέτοχους που ήδη κραυγάζουν, αλλά βλέπετε δεν τους παρουσιάζουν οι ντενεκέδες του Capital ή του Liberal, όχι γιατί δεν θέλουν να πανικοβάλλουν, απλώς δεν τους γνωρίζουν. Το χειρότερο δε είναι ότι οι "μαρξιστές" μας εδώ ενημερώνονται από τον Capital και τον Liberal. Κατάντια.

Oι συγκεκριμένοι περιγράφουν όψεις των φαινομένων που περιγράφω και εγώ. Απλώς εγώ συνδέω τα φαινόμενα αυτά με το χρηματιστικό κεφάλαιο και τις αντιθέσεις του ιμπεριαλισμού, του ίδιου του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και όλες τις μαρξιστικές κατηγορίες: (πλασματικό κεφάλαιο, ποσοστό κέρδους, μονοπωλιακό κέρδος και βέβαια τις κλασικές οικονομικές κατηγορίες επιτόκιο δανεισμού κτλ...). Αυτοί κάνουν μικροαστική κριτική στη..FED, όταν η FED απλώς εκπλήρωνε τις απαιτήσεις των μεγάλων μονοπωλίων και του χρηματιστικού κεφαλαίου για την υπερίσχυση στις διεθνείς αγορές και κλείνουν με ευχολόγια το το αμερικανικό ταπεραμέντο κτλ.... Θα επανέλθουμε σε αυτό. Εχουμε τρελό υλικό για γράψιμο.

Οι καπιταλιστές κυνηγούν το μέγιστο κέρδος και σε αυτό το κυνήγι, αυτό το μπλογκ έχει δείξει με αλλεπάλληλες αναρτήσεις, οδηγούν αναπόφευκτα τα πράγματα στην κρίση. 

Πάμε λοιπόν: 

1ον) Michael Burry. Ο τύπος που σόρταρε την αγορά κατοικίας από το 2007 προβλέποντας ουσιαστικά την κρίση του 2009. Η ταινία The big short περιγράφει πως κατέληξε στο ποντάρισμα αυτό σε βάρος της αγοράς κατοικίας που τότε θεωρείτο αδιανόητο. 

Αναφέρομαι σε σορτάρισμα στα CDOs και στις πανύψηλες αποδόσεις τους, που ήταν ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΦΟΥΣΚΑ, τίτλοι κεφαλαιοποίησης που οι αποδόσεις προέκυπταν από τους τόκους των δανείων των αγοραστών γης και κατοικίας, δανείων που βρίσκονταν ήδη στο κόκκινο.

2ον) Jeremy Grantham. Μεγαλοεπενδυτής που έχει προβλέψει την χρηματιστηριακή φούσκα του 2009, της Ιαπωνίας, κ.α. με στοιχεία και αναλύσεις που παραθέτει δημόσια στο ινστιτούτο του.

3ον) Roubini, αστός οικονομολόγος που προέβλεψε έγκαιρα τη κρίση του 2009

Αυτοί ξέρουν κάτι παραπάνω από τους χρεοκοπημένους "θεωρητικούς" μας. 

Προτείνω ταινία για το βράδυ το margin call. Η ταινία περιγράφει το βράδυ πριν την καταιγίδα όταν σε ένα από τα ισχυρότερα χρηματοπιστωτικά ινστιτούτα των ΗΠΑ ένας μηχανικός που δεν κατάφερε ποτέ να βρει δουλειά σε αυτό που σπούδασε, ανακαλύπτει -λόγω μαθηματικών γνώσεων- ότι το χαρτοφυλάκιο της εταιρίας είναι γεμάτο σκουπίδια παράγωγα που πρέπει να ξεφορτωθεί άμεσα, αλλιως θα χρεοκοπήσει.

Καλό σας ΣΚ.