Με μεγάλη πιθανότητα είμαστε μερικές μέρες (7-10) προ της κατάρρευσης της χρηματιστηριακής φούσκας στις ΗΠΑ

 

O δείκτης S&P 500 με τις 500 ισχυρότερες από άποψη κεφαλαιοποίησης επιχειρήσεις των ΗΠΑ. Από το Γενάρη μέχρι τα μέσα Ιούνη η μεγάλη φούσκα έπεσε περίπου 25% για να μειωθεί η χασούρα τον Αύγουστο στο 18%. Οι μειώσεις του Σεπτεμβρίου είναι οι σημαντικότερες σε όλη αυτή την περίοδο δείχνοντας ότι είμαστε λίγο πριν την κατάρρευση. Παρόμοια διακύμανση έχει και ο δείκτης Dow Jones για τις βασικές βιομηχανικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ.

Σε αυτό το μπλογκ εξαρχής, στο πρώτο μας σημείωμα αναδείξαμε τη χρηματιστηριακή φούσκα στις ΗΠΑ. Μετά την άρση της καραντίνας η κεφαλαιοποίηση των ΗΠΑ έφτασε στο 200% του ΑΕΠ. Οπως έχουμε επανειλημμένα εξηγήσει εδώ πέρα, η κεφαλαιοποίηση είναι ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ και όχι το πραγματικό κεφάλαιο όπως αυτό (σταθερό + μεταβλητό) μετατρέπεται βαθμιαία σε εμπορεύματα και σε χρήμα στην αγορά. Το πλασματικό κεφάλαιο εξαρτάται εν γένει α) από το βασικό επιτόκιο δανεισμού, που στις ΗΠΑ ήταν στα τάρταρα για χρόνια μετά το 2009 προκειμένου να ενισχυθούν τα αμερικανικά μονοπώλια στον άγριο ανταγωνισμό των διεθνών αγορών και β) από τις κεφαλαιακές αποδόσεις. Η κεφαλαιακή απόδοση είναι φθίνουσα συνάρτηση του ποσοστού κέρδους, όπως το όρισε ο Μαρξ (υπεραξία/(συνολικό επενδυμένο κεφάλαιο). Στην περίπτωση της μετρικής Internal Rate of Return (IRR) για την αποτίμηση των κεφαλαιακών αποδόσεων, το γενικό ποσοστό κέρδους (αν συμπεριλάβουμε όλους τους κλάδους της οικονομίας στον τύπο του Μαρξ, όχι μόνο το βιομηχανικό-παραγωγικό κεφάλαιο) ταιριάζει αρκετά.  

Οι κεφαλαιακές αποδόσεις εντός ΗΠΑ εδώ και χρόνια είναι στα τάρταρα, γιατί εδώ και χρόνια το γενικό ποσοστό κέρδους κινείται σε χαμηλά επίπεδα στις ΗΠΑ. Το πλασματικό κεφάλαιο εν γένει  εκτινάσσεται όταν οι αποδόσεις είναι χαμηλές και το επιτόκιο δανεισμού χαμηλότατο. Είναι πολύ απλό γιατί αυτό συμβαίνει: σαν επενδυτής αγοράζεις μετοχικό κεφάλαιο σαν να δάνειζες μια επιχείρηση αναλογιζόμενος το βασικό επιτόκιο δανεισμού. Με μικρά κέρδη (από τις χαμηλές αποδόσεις) και μικρό επιτόκιο, το κεφάλαιο που θα δανείσεις θα πρέπει να είναι μεγάλο. Ετσι -σε αδρές γραμμές- καθορίζονται οι τιμές των μετοχών. [εχουμε εξηγήσει πολύ πιο αναλυτικά πως γίνεται αυτό εδώ]

Η χρηματιστηριακή φούσκα είναι ο προπομπός της διεθνούς οικονομικής κρίσης που έχει κάνει την εμφάνισή της ήδη σε όλους τους τομείς: μείωση παραγγελιών βιομηχανίας, μείωση του ΑΕΠ στις ΗΠΑ, αύξηση των αδιάθετων εμπορευμάτων στις αποθήκες των μεγάλων εμπορικών μονοπωλιακών επιχειρήσεων, μείωση των κερδών του χρηματιστικού κεφαλαίου. Για περισσότερα δες το άρθρο μας εδώ. Μην παρασύρεστε από την προπαγάνδα για τη δήθεν αύξηση της εργασίας στις ΗΠΑ, αυτές οι εκθέσεις έχουν τεράστιο περιθώριο σφάλματος και ήδη πέρσι ήταν ένα τεράστιο σκάνδαλο κατά την αναθεώρησή τους ένα χρόνο μετά. Γιατί εν πολλοίς βασίζονται σε ό,τι καταμαρτυρούν οι επιχειρήσεις στους ομοσπονδιακούς στατιστικολόγους. Δεν προκύπτουν δηλαδή από κεντρική καταχώρηση συμβάσεων και προσλήψεων, από περιοδικές δηλώσεις σε ασφαλιστικά ταμεία.

Εδώ απλώς θα δούμε κάποια πράγματα για τη χρονική πρόγνωση της χρηματιστηριακής φούσκας. Σε όλες τις μεγάλες φούσκες, τα πράγματα είναι πάνω-κάτω ίδια. Αρχικά έχουμε για μήνες μια σημαντική πτώση της τάξης 10%-20% από την κορύφωση της φούσκας, μετά μια παραπλανητική αύξηση της τάξης 5%-10% και μετά έρχεται η κατάρρευση.

Το ίδιο ακριβώς συνέβαινε και το 2008. Πτωση για μήνες, αύξηση μετά τον Ιούλη και κατάρρευση τον Σεπτέμβρη. Αυτό με μεγάλη πιθανότητα θα γίνει και σήμερα. Πιθανότατα είμαστε ήδη στη κατηφόρα πριν την κατάρρευση. Αρχικά θα υπάρχει μια άγρια κατάρρευση και μετά μια πιο ήπια μείωση με σκαμπανεβάσματα θα συνεχιστεί για μήνες. Ακολουθεί το σχήμα του δείκτη Dow Jones (οι βασικότερες βιομηχανίες των ΗΠΑ) για το 2008 και σχήμα από το 2007 έως την πτώση του στο 50%.