Για τα τσίρκο της μπουφόσφαιρας
Ο λόγος για ένα πρόσφατο τζιμάνι των κοινωνικών δικτύων που αποπειράται να μας κάνει μαθηματάκι ψυχολογίας για όσους δεν έχουμε φάει την παπάτζα ότι Χρουτσόφ, Μπρέζνιεφ, Γκορμπατζόφ = Στάλιν.
Επί εποχής τελευταίου το σοσιαλιστικό στρατόπεδο επεκτάθηκε από το 1/6 στο 1/3 του πλανήτη και η πανούκλα του ναζισμού συνετρίβη. Να μην πιάσουμε τα οικονομικά της ανόρθωσης και της οικοδόμησης, δεν τον συμφέρει. Αλλά τον κύριο Τσίρκο μας αυτό του φαίνεται αμελητέο. Βλέπετε εκ των υστέρων επήλθε ο γραφειοκρατικός εκφυλισμός, υιοθετήθηκαν άγρια αντιδραστικά μέτρα και ακολούθησε η οικονομική κατάρρευση. Δεν σταθεροποιήθηκε το σοσιαλιστικό σύστημα, όπως σταθεροποιήθηκε ο καπιταλισμός. Δεν στέριωσε, δεν επιβίωσε.
Ορθόν το τελευταίο, υπό τον όρο ότι δεν πρόκειται να σβήσουμε την ιστορία ενός τιτάνιου αγώνα για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας επειδή ηττήθηκε.
Ας μας πει, όμως, ο κύριος Τσίρκο μας ποια από τις σχολές που μας σερβίρει ως εναλλακτικές και καινοτόμες, ρηξικέλευθες και αντιγραφειοκρατικές (πάντα στα λόγια) που δήθεν διόρθωσαν τα λάθη των μπολσεβίκων και του Στάλιν, έφτασε έστω και στο ένα χιλιοστό των πράξεων των μπολσεβίκων. Αν ήταν φιλαλήθης, θα έπρεπε να απαντήσει: ΚΑΜΙΑ. Ισα-ισα η συντριπτική πλειοψηφία όλων αυτών των ρευμάτων κατέληξε -στη πατρίδα μας- να δοξάζει ή να φλερτάρει με το Σύριζα, στο εξωτερικό δε έγιναν πράσινοι κυβερνητικοί δεκαετίες τώρα. Απόλυτη χρεοκοπία δηλαδή. Και ο ίδιος εδώ που τα λέμε, ο κύριος Τσίρκο μας, εξαπτέρυγο του Σύριζα είναι.
Και ας μην προτρέχει κανείς ότι δεν είχαν χρόνο να δοκιμαστούν. Από το 1956 στο Εικοστό Συνέδριο μέχρι το 2022 έχουν περάσει έξη δεκαετίες. Δοκιμάστηκαν και ευρέθησαν κουτσάλογα.
Σε αυτόν τον πλανήτη η αστική επανάσταση ενάντια στην φεουδαρχία δεν επικράτησε με την πρώτη. Ο κύριος Τσίρκο μας ίσως να μην γνωρίζει αλλά η αστική επανάσταση του 1789 ηττήθηκε. Μετά τον εκφυλισμό, ακολούθησε ο βοναπαρτισμός και τέλος η παλινόρθωση. Το 1848 ακόμη πάλευαν για την ανατροπή της αριστοκρατίας στην Ευρώπη. Και πάλι έχασαν.
Σε αυτόν τον πλανήτη μόνο μια φορά η προλεταριακή επανάσταση κατόρθωσε να στεριώσει στέρεα σε μια χώρα, να αφήσει καρπούς και να επεκταθεί, ως ένα βαθμό, γιατί η πορεία εν τέλει αντιστράφηκε. Αυτό το μεγάλο κοινωνικό πείραμα αφορά όσους πραγματικά θέλουν να απαλλαγεί ο πλανήτης από τον καπιταλισμό. Και όσοι οντως στρατεύονται στην κατεύθυνση αυτή, δεν το λοιδορούν, αντιθέτως το υπερασπίζονται.
για να γελάσουμε με την αμηχανία όσων δεν μπορούν να ασκήσουν ούτε ίχνος κριτικής στους μπολσεβίκους, διαβάζουμε το παρακάτω
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου