Γιατί η Γάζα θα γίνει ο τάφος του σιωναζισμού
Το σχέδιο εθνοκάθαρσης των παλαιστινίων είναι ξεκάθαρο. Το Οσλο (1993-1995) ήταν η μεγάλη παγίδα που έστησαν οι ισραηλινοί στον Αραφάτ προκειμένου να απεμπολήσει η Φατάχ τον εθνικά απελευθερωτικό επαναστατικό της χαρακτήρα και να σχηματιστεί μια δοσιλογική Παλαιστινιακή Αρχή, ένα προτεκτοράτο του Ισραήλ που θα έκανε τα στραβά μάτια στην εξελισσόμενη εθνοκάθαρση του παλαιστινιακού λαού, τσακίζοντας κάθε προσπάθεια αντίστασης σε αυτήν. Οι μαμελούκοι του Αμπάς και οι ίδιος χρυσοπληρώνονταν από τη Δύση για να πουλάνε συνεχώς "ειρήνη" και δήθεν διαπραγματεύσεις με το στανιό, προκειμένου να δίνουν χρόνο στο Ισραήλ να εξαπλώνει τους εποικισμούς στη Δυτική Οχθη. Τα νούμερα είναι ξεκάθαρα.
Τα σχέδια του Ισραήλ και των δοσιλόγων του Μαχμούντ Αμπάς δεν πέρασαν. Η Χαμάς με την Παλαιστινιακή Ισλαμική Τζιχάντ που δεν αποδέχτηκαν το Οσλο κατάφεραν στη Δεύτερη Ιντιφάντα, όταν ο Αραφάτ αποφάσισε να τερματίσει τις διαπραγματεύσεις με το Ισραηλ και να ενισχύσει την έκρηξη της Δεύτερης Ιντιφάντα, να πάρουν τα ηνία της αντίστασης και να αναδειχθούν σε ηγεμονικές πατριωτικές δυνάμεις.
Πριν τις εκλογές του 2006 για την ανάδειξη της παλαιστινιακής κυβέρνησης, ο πρωθυπουργός Αριελ Σαρόν απομάκρυνε τους εποίκους από τη Λωρίδα της Γάζας, προκειμένου να διασφαλίσει ότι η εξάπλωση των εποικισμών στη Δυτική Οχθη θα συνεχιζόταν ασταμάτητα. Ο διακηρυγμένος φόβος του επιτελείου του Σαρόν ήταν ότι στο μέλλον σε ένα ενιαίο κράτος οι παλαιστίνιοι θα ήταν πλειοψηφία και τελικά η λήξη της κατοχής θα μετατραπόταν σε λήξη ενός απαρτχάιντ. Ο Εχουντ Ολμερτ, πρωτοπαλίκαρο του Αριέλ Σαρόν έλεγε σε συνέντευξή του το 2003:
"Όλο και περισσότεροι Παλαιστίνιοι δεν ενδιαφέρονται για μια λύση δύο κρατών κατόπιν διαπραγματεύσεων, επειδή θέλουν να αλλάξουν την ουσία της σύγκρουσης από το αλγερινό παράδειγμα σε νοτιοαφρικανικό. Από έναν αγώνα κατά της «κατοχής», στην καθομιλουμένη τους, σε έναν αγώνα για ένα άτομο-μία ψήφο. Αυτός είναι, φυσικά, ένας πολύ πιο καθαρός αγώνας, ένας πολύ πιο λαϊκός αγώνας – και τελικά πολύ πιο ισχυρός. Για εμάς θα σήμαινε το τέλος του εβραϊκού κράτους... οι παράμετροι μιας μονομερούς λύσης είναι: Να μεγιστοποιηθεί ο αριθμός των Εβραίων. να ελαχιστοποιηθεί ο αριθμός των Παλαιστινίων· να μην αποσυρθεί στα σύνορα του 1967 και να μην διαιρεθεί η Ιερουσαλήμ..."
Η μονομερής απομάκρυνση των εποίκων πουλήθηκε από τους δοσίλογους του Αμπάς ως νίκη των...διαπραγματεύσεων. Οι παλαιστίνιοι δεν τσίμπησαν. Το 2006 η Χαμάς σάρωσε στις πιο δημοκρατικές εκλογές που έχουν συμβεί ποτέ στη Μέση Ανατολή. Η Χαμάς έπρεπε να το πληρώσει. Το 2007 ο υποτακτικός του Αμπάς, Νταχλάν, επικεφαλής της Φατάχ στη Γάζα επιχείρησε να κάνει πραξικόπημα στη Γάζα και έφαγε τα μούτρα του από τους χαμασίτες. Με τη βοήθεια των ισραηλινών οι δοσίλογοι επικράτησαν στη Δυτική Οχθη.
Οι ισραηλινοί, όμως, και οι δοσίλογοι είχαν υποτιμήσει την ανεξάντλητη δυναμικη του παλαιστινιακού λαού στον αγώνα προς την απελευθέρωσή του. Απελευθερώνοντας τη Γάζα από εποίκους έσκαψαν το λάκκο τους. Ηδη άρχισε να σχηματίζεται το προπύργιο της αντίστασης στην Παλαιστίνη, η αδούλωτη πλην πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας.
[...]
Η ειδική στρατιωτική επιχείρηση πλημμύρα του Αλ Ακσα που ξεκίνησε στις 7 Οκτώβρη επέφερε τεράστιες απώλειες στο αποικιοκρατικό κράτος του Ισραήλ. Ο όρος απαρτχάιντ σβήνει την ύπαρξη 700.000 εποίκων στη γη των παλαιστινίων και υποτιμά το γεγονός ότι οι σιωνιστές με σχέδιο προωθούν την εξάπλωσή των εποίκων στη Δυτική Οχθη από 250.000 το 2005, σε 500.000 σήμερα σε μια περιοχή που συνιστά το 60% της Δυτικής Οχθης. Και βέβαια υποτιμά το γεγονός ότι το Ισραήλ είναι εδώ και χρόνια (ειδικά μετά τον πόλεμο των 6 ημερών του 1967) το μαντρόσκυλο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στη Μέση Ανατολή.
Η κατοχή μάτωσε με 1300 περίπου απώλειες ισραηλινών τις πρώτες τρεις μέρες από μερικές εκατοντάδες μαχητών της παλαιστινιακής αντιστάσης που εφόρμησαν από τη Γάζα. Το επίτευγμα αυτό είναι μοναδικό στον αγώνα των λαϊκών εθνικοαπελευθερωτικών στρατών, πολλώ δε μάλλον έναντι του πανίσχυρου στρατιωτικά Ισραήλ, κάτι που δεν κατόρθωσε ποτε τακτικός αραβικός στρατός μετά το 1956, που διέθετε και ρωσικά τανκς και ρωσική αεροπορία.
Από το 2008 μέχρι σήμερα η Γάζα έχει αποκτήσει ένα τεράστιο οπλοστάσιο. Η ισχύς πυρός της Παλαιστινιακής Αντίστασης είναι αποδεδειγμένα από την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης που κήρυξε ο ηγέτης του ένοπλου σκέλους της Χαμάς (των ταξιαρχιών του Ιζεντίν Αλ Κασάμ), Μοχάμεντ Ντάιφ, πολύ μεγαλύτερη απ' αυτή της Χεζμπολάχ το 2006 όταν αντιμετώπισε τους ισραηλινούς εισβολεις.
Μόνο οι ενοπλοι βραχίονες της Χαμάς (Κασάμ) και της Παλαιστινιακής Ισλαμικής Τζιχάντ (Σαράγια Αλ Κούντς) έχουν περίπου 50.000 καταδρομείς μαχητές, με σύγχρονα αυτόματα όπλα και άπειρα αντιαρματικά, αρκετά από τα οποία παράγουν οι ίδιοι μέσα στη Γάζα στην υπόγεια και απόρθητη και απροσπέλαστη πολιτεία των τούνελ. Δεν είναι, όμως, μόνο οι καταδρομείς. Οι οργανώσεις αυτές καθώς και μικρότερες (Ταξιαρχίες των Μαρτύτων Αλ-Ακσά (Φατάχ), Λαϊκό Μέτωπο, Δημοκρατικό Μέτωπο) έχουν στρατόπεδα εκπαίδευσης για τους νεολαίους τους. Πριν 8 χρόνια 25.000 έφηβοι είχαν περάσει από δεκαήμερο σχολείο της Χαμάς προκειμένου να μάθου να χρησιμοποιούν όπλα απέναντι στον κακτητή.
Κανεις δεν ξέρει, λοιπόν, πόσοι είναι πραγματικά οι μαχητές της αντίστασης, πόσοι δηλαδή θα έχουν όπλα κατά τη διάρκεια της εισβολής του ισραηλινού στρατού και θα τα αξιοποιήσουν αποτελεσματικά. Μπορει συνολικά οι μαχητές του λαϊκού αντάρτικου στρατού της Γάζας να ειναι 150.000. Και απέναντί τους οι ισραηλινοι δεν πρόκειται να παρατάξουν πολύ περισσότερους. Ψεύδονται ασταμάτητα για την επιστράτευση.
Συν τοις άλλοις η υπόγεια πολιτεία των τούνελ δίνει ένα τεράστιο αβαντάζ στους παλαιστίνους. Μπορουν να χτυπάνε τα τανκς από μικρή απόσταση με αντιαρματικα και να εξαφανίζονται, μένοντας στο απυρόβλητο από επιθέσεις των βομβαρδιστικών. Τα ερείπια των μεγάλων πολυκατοικιών της Γάζας, από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς, προσφέρουν προστασία σε όλους τους μαχητές της Γάζας από τους νέους βομβαρδισμούς.
Το Ισραήλ βομβαρδίζει αμάχους προκειμένου να σπείρει τον τρόμο. Οι γαζαίοι, όμως, δεν εγκαταλείπουν τις πατρογονικές τους εστίες. Θα μείνουν στις επάλξεις να υπερασπιστούν τον τόπο τους.
Οι Γαζαίοι διαθέτουν πέρα από αντιαρματικά, όλμους, πολυβόλα, πυραύλους και βέβαια σύγχρονη τεχνολογία drones, προσαρμοσμένη σε τακτικές επίθεσης εναντίον αρμάτων αντλημένη απευθείας από το παράδειγμα της ρωσοουκρανικής πολεμικής σύρραξης.
Σίγουρα έχουν τοποθετήσει νάρκες σε διάφορες περιοχές της Γάζας, και σίγουρα ειναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τον εχθρό, όπως στο Σταλινγκραντ, με όλες τις τακτικές ανταρτοπολέμου σε αστικό ιστό. Οι ισραηλινοι θα πρέπει να προχωρούν αργά και σταδιακά από σπίτι σε σπίτι, σοκάκι σε σοκάκι, σε περιοχές με κατοίκους που είναι έτοιμοι να αξιοποιήσουν όλα τα διαθέσιμα μέσα για να τους νικήσουν.
Ο πόλεμος ειναι πόλεμος υπέρ βωμών και εστιών και οι γαζαίοι θα πολεμήσουν τους εισβολείς με όλα τα μέσα.
Για να νικήσει ο ισραηλινός στρατός θα χρειαστεί να καταβάλει δεκάδες χιλιάδες απώλειες και ίσως και να χάσει σε έναν αιματηρό πόλεμο που θα κρατήσει οχι μήνες, αλλά χρόνια.
Την ίδια στιγμή η Χεζμπολάχ με 100.000 καταδρομεις και δεκαπλάσια ισχύ απ' αυτή που έχει η παλαιστινιακή αντίσταση σήμερα απειλεί να ανοίξει μέτωπο από τον Βορρά. Ηδη βρίσκεται σε σύγκρουση με το Ισραήλ. Εδώ και καιρό περα από το να χτυπά ισραηλινά άρματα και μερκάβα, στοχεύει σε όλες τις υποδομές αισθητήρων και καμερών που έχουν οι ισραηλινοι στα βόρεια σύνορα με το Λίβανο. Χάνει πυρομαχικά, ρουκέτες, για να το κάνει αυτό. Και αυτο το κάνει για ένα λόγο, για να προετοιμάσει την εισβολή των μαχητών της.
Η παλαιστινιακή αντίσταση έστησε παγίδα στο Ισραήλ. Το 2017 η Χαμάς ανακοίνωνε οτι δέχεται ως βήμα για διαπραγματεύσεις τα σύνορα του 67 για την ίδρυση ενός παλαιστινιακού κράτους. Αυτό για τον παλαιστινιακό αγώνα είναι διολίσθηση σε προδοσία. Ο ίδιος ο Μαχμούντ Ζαχάρ, από τα ιστορικά στελέχη της Χαμάς στη Γάζα, δήλωνε οτι θα διαπραγματευτεί ξανά με τον Νταχλάν. Οσοι παρακολουθούσαμε το παλαιστινιακό χρόνια φοβόμασταν ότι στα ηγετικά κλιμάκια της Χαμάς καραδοκεί η προδοτική στροφή. Ολα αυτά , όμως, ηταν στάχτη στα μάτια των ισραηλινών. Ολο αυτό τον καιρό η Χαμάς προετοιμαζόταν για την μεγάλη μάχη που δίνει ο παλαιστινιακός λαός σήμερα.
Δεν είναι μόνο η Γάζα και η Χεζμπολάχ από τα βόρεια. Πλέον η Αντίσταση έχει μεταφερθεί στη Δυτική Οχθη. Ο Αμπας μπορει να καταρρεύσει ανά πάσα στιγμή γι' αυτό άλλωστε στηρίζει με μισόλογα την ένοπλη αντίσταση. Το πότε θα καταρρεύσει, θα το αποφασίσει η Αντίσταση. Το σίγουρο είναι ότι οι Ταξιαρχίες των Μαρτύρων του Αλ Ακσα, η ένοπλη πολιτοφυλακή της Φατάχ που χρηματοδότησε ο Αραφάτ στη Δεύτερη Ιντιφάντα και προσπάθησε να καταστρέψει ο Αμπάς μετά το 2005, ελέγχουν μεγάλες πόλεις της Δυτικής Οχθης, όπως Νάμπλους, Τουλκαρέμ και βέβαια σε ολες τις πόλεις η παρουσία της Χαμάς και της Τζιχάντ είναι σημαντική, ειδικα στη Τζενίν. Αυτο συμβαίνει γιατί μεγάλο τμήμα της Φατάχ έχει απομακρυνθεί από τους δοσίλογους της Παλαιστινιακής Αρχής και είναι υπέρ της Αντίστασης. Πλέον σε όλη τη Δυτική Οχθη υπάρχουν μαχητές με όπλα. Τα όπλα αυτά περνάνε με τούνελ από την Ιορδανία, όπου η Χαμάς έχει πλέον τεράστια δύναμη στον παλαιστινιακό πληθυσμό, που ειναι και η πλειοψηφία του πληθυσμου του ιορδανικού βασιλείου.
Το Ισραήλ θα πρέπει να μπλέξει με τρία μέτωπα. Αν δεν το κάνει τώρα, θα το κάνει αναπόφευκτα στο μέλλον, με πολύ πιο δυσοίωνες γι' αυτό συνθήκες. Οσο το πετροδολάριο καταρρέει, το Ισραήλ χάνει την στρατιωτικη ισχύ που του παρείχε ο θείος Σαμ. ΘΑ το κάνει, γιατί η αντίσταση θα επιτεθεί με πολύ μεγαλύτερη ισχύ.
Το Σάββατο πραγματοποιήθηκε μια από τις μεγαλύτερες πορειες στο Λονδίνο υπερ της Παλαιστινης.
Το σύνθημα που δονούσε την πρωτεύουσα ήταν : Palestine will be free from the river to the sea.
H Παλαιστίνη θα απελευθερωθεί από το ποτάμι (Ιορδανία) μέχρι τη θάλασσα (Μεσόγειος).
Βρισκόμαστε στην αρχή του τέλους του αποικιοκρατικού κράτους του Ισραήλ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου